Η γειτονιά 12 South ήταν κάποτε περισσότερο γνωστή για τους πρόχειρους δρόμους και τα εγκαταλελειμμένα κτίρια παρά για τον τρύγο σπίτια και πολύβουες επιχειρήσεις-μέχρι που μια χούφτα ντόπιοι μπήκαν για να δημιουργήσουν ένα μέρος για το οποίο θα μπορούσαν να είναι περήφανοι του
Η Αναζωογονημένη Γειτονιά της Μουσικής Πόλης
Σε ορισμένες καλοκαιρινές νύχτες στη συνοικία 12 Νάσβιλ του Νάσβιλ, καθώς το φως της ημέρας εξασθενεί και ο αέρας αρχίζει να δροσίζεται, το αίθριο πίσω από ένα βενζινάδικο που μετατράπηκε σε κατάστημα ρούχων μετατρέπεται σε υπαίθριο σαλόνι. Χορδές φώτων προσθέτουν στην εορταστική ατμόσφαιρα οικογένειες, υπάλληλοι γραφείου, τύποι καριέρας, καλλιτέχνες και εργαζόμενοι από το κοντινό περιβάλλον εστιατόρια απλωμένα σε μεξικάνικες κουβέρτες για να τρώνε τακό με τηγανητό αβοκάντο και να ακούνε ντόπιους μουσικούς να παίζουν απογυμνωμένη ακουστική σκηνικά.
Πρώην Rough Throughfare
Μόλις πριν από πέντε χρόνια αυτή η σκηνή θα ήταν αδιανόητη: Το σημείο ήταν τότε ένα εγκαταλελειμμένο σκουπίδι αυτοκινήτων που είχε απομείνει από έναν καιρό όταν ο κεντρικός διάδρομος της περιοχής, η 12η Λεωφόρος Νότου - γνωστή και ως Granny White Pike - ήταν κυρίως ένας δρόμος διασταύρωσης πόλη. Σήμερα η τοποθεσία κοντά στο κέντρο της πόλης και τα χαμηλών τόνων αξιοθέατα την έχουν κάνει προορισμό και τα καλοκαιρινά βράδια που ονομάζονται Δείπνο + Τραγούδι έχουν γίνει σύμβολο αυτού που κάνει αυτή την αστική γειτονιά τόσο ξεχωριστή: δημιουργικότητα, κοινότητα και χωρίς αποκλεισμούς, συνοδευόμενη από νόστιμο φαγητό-φορτηγό και φυσικά μουσική.
Απεικονίζεται: Οι γείτονες μαζεύονται για μουσική, φαγητό για φορτηγά και καλές στιγμές πίσω από το υφασμάτινο Imogene + Willie.
Αστικό χωριό Half-Mile
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, η γιαγιά Γουάιτ Πάικ πήρε το όνομά της από μια πρωτοπόρο χήρα που έκανε πεζοπορία από το Βορρά Καρολίνα στο Τενεσί με δύο παιδιά σε ρυμούλκηση πριν εγκατασταθούν κοντά στο Νάσβιλ και ανοίξουν ένα πανδοχείο γύρω στο 1812. Δύο αιώνες αργότερα, η ιστορία του 12 South μοιάζει με εκείνη πολλών άλλων γειτονιών πόλεων σε όλη την Αμερική. Μετά από κύκλους άνθησης και προτομής και περιαστικών πτήσεων, η περιοχή έχει ανακάμψει και στη συνέχεια μερικές, που προωθήθηκαν από σύγχρονους πρωτοπόρους με πάθος για τη ζωή στην πόλη. Σχεδιασμένο από βιομηχανικά κτίρια ώριμα για επαναχρησιμοποίηση και απόθεμα κατοικιών που περιλαμβάνει μεταγενέστερους Βικτωριανούς, Αμερικανούς Foursquares, και Craftsman bungalows, αυτοί οι προχωρημένοι στοχαστές βοήθησαν να μετατραπεί ένα κομμάτι μισού μιλίου του Νάσβιλ σε αστικό χωριό. Γνωρίστε πέντε γείτονες των οποίων η ενέργεια και το όραμα βοήθησαν να πραγματοποιηθεί.
Απεικονίζεται: Η γειτονιά σηματοδοτεί τη νέα της υπερηφάνεια.
Ο Πρωτοπόρος Αρχιτέκτονας
Από τη βεράντα στο αρχοντικό σπίτι του στα τέλη του 1800, ο αρχιτέκτονας Nick Dryden μπορεί να κοιτάξει τον καταπράσινο οικισμό του για να παρακολουθήσει τη δραστηριότητα σε μια τοπική κοινή πίτσα σε μια γωνιά της 12ης Λεωφόρου Νότου. Οπαδός της «τοποθέτησης» - η οικοδόμηση γειτονιών με βάση τις δυνατότητές τους για ανάπτυξη και κοινωνική σύνδεση - ίδρυσε την εταιρεία του DA | AD το 2001 και έκτοτε εργάζεται στην περιοχή. Η δύναμη του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού πίσω από τρία από τα καταστήματα και τα εστιατόρια σε αυτές τις σελίδες, η εταιρεία τιμήθηκε από την ιστορική επιτροπή της πόλης για τις προσπάθειες διατήρησής της.
Απεικονίζεται: Ο αρχιτέκτονας τρίτης γενιάς Dryden διατήρησε την πρόσοψη του σπιτιού του από τη βικτοριανή εποχή. Έδωσε στο εσωτερικό του πρώην triplex μια πιο σύγχρονη ενημέρωση.
Πρακτική αυτό που κηρύττει
Αλλά ο Dryden και η οικογένειά του αποφάσισαν να βάλουν ρίζες εδώ πριν από ένα χρόνο. Όταν εντόπισε για πρώτη φορά το σπίτι, ήταν "ένα πιθανό γκρέμισμα και ούτε καν στην αγορά", λέει. Έκανε μια προσφορά χωρίς καν να μπει μέσα. «Εργάζομαι στη γειτονιά για πάνω από 10 χρόνια, αλλά το να ζω εδώ με κάνει πιο επενδυμένους. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία να εξασκήσω αυτό που κηρύττω.
Απεικονίζεται: Η κάτω αίθουσα στο σπίτι του αρχιτέκτονα Nick Dryden διαθέτει ένα ταβάνι από ξύλο αγροικίας 200 ετών, ανακτημένο. Λέει ότι ήθελε να αισθάνεται σαν ταβάνι βεράντας.
Ο οικοδεσπότης ποτίσματος-τρύπας
Μια ιδιοκτήτρια επιχείρησης που απολαμβάνει μια σύντομη μετακίνηση, η Miranda Whitcomb Pontes ζει σε ένα ανακαινισμένο μπανγκαλόου του 1926 στο ίδιο μπλοκ ως το τοπικό της εστιατόριο, Burger Up. Στο δρόμο θα βρείτε την Josephine, την οποία άνοιξαν μαζί με τους συνεργάτες της Δεκέμβριος.
Απεικονίζεται: Το Whitcomb Pontes καλωσορίζει τους επισκέπτες στο Burger Up.
Πρώτα ένα καφενείο, μετά ένα Burger Joint
Προσελκύεται στο 12 South για την βατότητα και την εγγύτητά του στο πάρκο Sevier, όπου παίρνει τα σκυλιά της για να τρέξουν, η Pontes στοίβαξε την πρώτη της αξίωση στη γειτονιά το 2004, όταν άνοιξε το καφενείο Frothy Monkey, το οποίο γρήγορα έγινε τόπος συνάντησης οργανωτών της κοινότητας, εκκολαπτόμενων επιχειρηματιών και γειτόνων ομοίως.
Απεικονίζεται: Στεγασμένο σε ένα μπανγκαλόου της δεκαετίας του 1920, το καφενείο Frothy Monkey αποτελεί τόπο συγκέντρωσης εδώ και 10 χρόνια.
Ανακαινισμένο Μπανγκαλόου 1926
Αφού πέρασε τα ηνία, ξεκίνησε το Burger Up - μια ημέρα πριν από τη μεγάλη πλημμύρα του Νάσβιλ το 2010. Το εμφιαλωμένο νερό έπρεπε να μπει και οι επισκέπτες έφαγαν από χάρτινα πιάτα, αλλά οι ντόπιοι βγήκαν για να υποστηρίξουν το νέο της εγχείρημα. «Wasταν μια δύσκολη περίοδος για την πόλη μας, αλλά ήταν ένα γλυκό σημείο να είσαι με άλλους», λέει.
Απεικονίζεται: Η Whitcomb Pontes αποκατέστησε το μπανγκαλόου της το 1926 ακολουθώντας τους κανόνες της ιστορικής επικάλυψης, διατηρώντας την πρόσοψη που βλέπει στο δρόμο, αλλά προσθέτοντας στο πίσω μέρος.
Ο Γενικός Ιδιοκτήτης Καταστήματος
Θα ήταν δύσκολο να περιπλανηθούμε στο White's Mercantile και να μην παρατηρήσουμε την εντυπωσιακή του εμφάνιση με σκούπες αχυρώνα. Φτιαγμένα από φλοιούς καλαμποκιού και βαμμένα σε έντονα χρώματα, είναι ταυτόχρονα παραδοσιακά και μοντέρνα-ακριβώς όπως το κατάστημα ιδιοκτήτρια Holly Williams, μια σύγχρονη τραγουδίστρια και τραγουδοποιός που τυγχάνει να είναι εγγονή του Hank Williams Sr.
Country Store Atmosphere
Άρπαξε ένα πρώην βενζινάδικο πέρυσι, με στόχο να δημιουργήσει ένα φιλόξενο γειτονικό μέρος που θυμίζει Cracker Barrel country store αλλά με ενημερωμένη ευαισθησία: Μπορείτε να παραλάβετε ένα κουτί μείγμα τηγανίτας ή ένα δώρο για το μωρό ενός φίλου σας ντους.
Απεικονίζεται: Αυτές τις μέρες, είναι περίπου μισό μίλι με το αυτοκίνητο από το πλησιέστερο μέρος για να γεμίσετε τη δεξαμενή σας.
Καλά αγαπημένη γειτονιά
«Όταν μετακόμισα στο 12 South πριν από δύο χρόνια, η μαμά μου έλεγε:« Είσαι σίγουρη ότι είναι ασφαλές; », λέει, γελώντας. "Προφανώς, αγαπώ τη γειτονιά - φτάνω ακόμη και με ποδήλατο στη δουλειά".
Απεικονίζεται: Σπιτικά στο εμπορικό κέντρο ξηρών ειδών της Williams, White's Mercantile.
Ρουστίκ Είδη
Δειγματοληψία ορισμένων οικιακών ειδών στο κατάστημα της Holly Williams, White's Mercantile.
The Retail Mavericks
Πίσω στο 2009, όταν η ομάδα συζύγων Carrie και Matt Eddmenson ξεκίνησαν την αποκατάσταση ενός βενζινάδικου για να στεγάσουν τη βιοτεχνική τους επιχείρηση με τζιν, Imogene + Willie, η περιοχή δεν ήταν η εμπορική Μέκκα. σήμερα. "Ευτυχώς, όλοι στο δρόμο ήταν τόσο υποστηρικτικοί ο ένας για τον άλλον", λέει η Carrie, θυμάται τη βοήθεια pro design του Dryden, που ένιωσαν ότι η αυθεντικότητα του χώρου ταιριάζει απόλυτα με το μαγαζί, αφού ήταν εκεί από τη 12η Λεωφόρο Νότου ήταν μια βρωμιά δρόμος.
Απεικονίζεται: Μοτίβα ραψίματος κρέμονται πάνω από τις Carrie και Matt Eddmenson μέσα στον εκθεσιακό χώρο Imogene + Willie.
Κατάστημα γεμάτο με Vintage διακοσμήσεις διακόσμησης
Η ορατή φθορά του κτιρίου "ταιριάζει με την αισθητική του παλιού και του νέου", λέει ο Matt. Τόσο η Κάρι όσο και ο Ματ προέρχονται από μια μεγάλη σειρά "συλλεκτών" και το κατάστημα είναι γεμάτο από Americana: Ένα κασσίτερο οροφής είναι επαναχρησιμοποιημένες ως επένδυση τοίχων, οι αποδείξεις που βρέθηκαν γεμισμένες στους τοίχους χρησιμεύουν ως ταπετσαρία, οι σωζόμενες πινακίδες κρέμονται ως έργα τέχνης.
Απεικονίζεται: Στο Imogene + Willie, τζιν, μπλουζάκια και δερμάτινα μπουφάν κρέμονται με φόντο σωτήρια και ευρηματικά ευρήματα, όπως αυτή η ρετρό πινακίδα αυτοκινήτου και συλλογή βαλίτσας vintage.
Σύνδεση Κοινότητας
Οδηγούμενοι από την επιθυμία να αισθανθούν συνδεδεμένοι όχι μόνο με την ιστορία της κοινότητας αλλά και τους ανθρώπους της, ξεκίνησαν τις βραδιές Supper + Song λίγο μετά το άνοιγμα του καταστήματος. Λέει η Carrie, "Είναι μια πολύ καλή στιγμή για να δούμε αυτό που ένα διαφορετικό πάπλωμα ανθρώπων ονομάζει 12 South home."
Ένα ανακαινισμένο βενζινάδικο χρησιμεύει ως έδρα για τεχνίτες υφασμάτινων υφασμάτων Imogene + Willie.
Μπανγκαλόου για την επιλογή
Ένας τυπικός δρόμος στη συνοικία 12 South Nashville διαθέτει σειρές από μπανγκαλόου της δεκαετίας του 1920.
Δημοφιλές πάρκο Sevier
Ένα δημοφιλές σημείο συγκέντρωσης για ντόπιους για μεσημεριανό γεύμα και παιδιά για παιχνίδι, το ιστορικό πάρκο Sevier βρίσκεται στην καρδιά της γειτονιάς και φιλοξενεί την αγορά 12 South Farmers Market.
