Βέλτιστες πρακτικές για την εξοικονόμηση ιστορικού γύψου

Φωτογραφία από τον Kolin Smith

Οι ασβεστοκονιάματα έχουν χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή για χιλιάδες χρόνια

παντού από την Ιαπωνία στην Ευρώπη. Οταν ο TOH Το σπίτι του τηλεοπτικού έργου στο Τσάρλεσταουν ήταν

χτισμένο το 1865, οι σοβάδες χρησιμοποίησαν ασβέστη. Οι ασβεστοκονιάματα είναι ιδανικοί υποψήφιοι για επισκευές, επειδή κρυσταλλώνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι εύκαμπτοι και αντέχουν σε ζημιές από νερό. Εν ολίγοις, με τη συντήρηση, ο σοβάς ασβέστη όχι μόνο θα διαρκέσει για πάντα, αλλά θα βελτιωθεί πραγματικά με την ηλικία.

Ενώ τα προβλήματα παλιού γύψου σπιτιού είναι μοναδικά για κάθε ιστορικό κτίριο,

με μερικά βασικά εργαλεία και υλικά και μια εκτίμηση της ιστορίας,

οι λύσεις παρουσιάζονται εύκολα. Το Charlestown House είχε διαφορετικά

βασικά προβλήματα: σταθερή αύξηση των κραδασμών αυτοκινήτων και φορτηγών σε κοντινή απόσταση

δρόμους, ξεφλούδισμα χρωμάτων και ζημιές στο νερό.

Το σαλόνι του δεύτερου ορόφου υπέφερε από την εγγύτητά του σε έναν κύριο

οδική και σύγχρονη κίνηση. Ρωγμές ακτινοβολούσαν από τις γωνίες του

οροφή προς το κεντρικό μενταγιόν, χάρη στην κίνηση του

εξωτερικό τοίχο.

Για να διαπιστώσω αν ο γύψος ήταν ακόμα κολλημένος στο πηχάκι, τρυπούσα

αρκετές τρύπες και έκριναν την απόσταση μεταξύ των δύο. Σε αυτήν την περίπτωση,

αν και τρίχες βοοειδών κρατούσαν το γύψο να μην πέσει, δεν κολλούσε πια

στο πηχάκι. Έτσι, το πρώτο βήμα της επισκευής μου ήταν η επανασύνδεση του

γύψος. Για να γίνει αυτό, ένεσα μια κόλλα υπό πίεση μέσω του

τρύπες που άνοιξα για αξιολόγηση και σφίξαμε την περιοχή με βίδες και

ροδέλες. Αυτή η κόλλα καθιέρωσε έναν ευρύ, εύκαμπτο δεσμό μεταξύ του

γύψος και το πηχάκι που επέτρεπε κίνηση, απορρόφηση κραδασμών και

συντήρηση του ιστορικού γύψου. Όταν ρυθμίστηκε η κόλλα, Ι

αφαίρεσε τις ροδέλες σύσφιξης, έβγαλε όλες τις ρωγμές και τις τρύπες και γέμισε

τους με ένα μαλακό μείγμα ασβέστη και γύψου, ώστε να ξεπλένονται με το

γύψος γύρω.

Μακριά από τον κεντρικό δρόμο, το γυψοσανίδα της τραπεζαρίας υπέφερε

λιγότερο από κραδασμούς παρά από ξεφλούδισμα χρώματος. Αρχικά καλύπτεται

καλσιμίνη, ένα υδατοδιαλυτό χρώμα που επαναχρησιμοποιούνταν συχνά, το

η οροφή τελικά καλύπτεται με μοντέρνο χρώμα. Με τα χρόνια, το

διαφορετικά χρώματα άρχισαν να επεκτείνονται και να συστέλλονται με διαφορετικούς ρυθμούς,

ανοίγοντας ρωγμές στο χρώμα που επέτρεψαν στους υδρατμούς να ενυδατωθούν εκ νέου

την καλσιμίνη και αφήστε τον δεσμό της με το γύψο, προκαλώντας το χρώμα

ξεφλουδίζω. Τα καλά νέα ήταν ότι μερικά περάσματα με βαπόρι ταπετσαρίας

αφαίρεσε το υπόλοιπο χρώμα χωρίς να βλάψει το γύψο παρακάτω. ο

ο σοβάς στη συνέχεια πλύθηκε, αφέθηκε να στεγνώσει και βάφτηκε. Τα κύρια δωμάτια

τα ανώτατα όρια υπέφεραν από αυτήν την ασθένεια και επωφελήθηκαν από αυτήν την απλή θεραπεία.

Τα μενταγιόν του σπιτιού υπέφεραν από το ίδιο πρόβλημα με τις οροφές του. ο

μετάλλιο στο σαλόνι του δεύτερου ορόφου, που χαρακτηρίζεται από μοτίβο φρούτων και λαχανικών, μεταφέρθηκε στην τραπεζαρία και ένα νέο μετάλλιο,

κατάλληλα Second Empire με στυλ, εγκαταστάθηκε εκεί. Για να αντιγράψετε το

πρωτότυπο μετάλλιο, αφαίρεσα το χρώμα, έκανα επισκευές, έκανα ένα καλούπι και

έριξε νέο μετάλλιο. Στον πρώτο όροφο χρησιμοποίησα την ίδια θεραπεία

τα τρία μεταλλεία για να αποκαλύψετε λεπτομέρειες που χάθηκαν από τη συσσώρευση και τη ζημιά

συνέβη όταν το σπίτι άλλαξε από φυσικό αέριο σε ηλεκτρικό φως. Μια φορά

επισκευάστηκαν, τα στολίδια επανατοποθετήθηκαν με αυτοκόλλητο γύψο

ήταν αρχικά.

Το γείσο του σπιτιού ήταν υγιές, αλλά υπέστη ζημιά από νερό και

τρύπες που άφησαν πίσω τους οι παλιοί σωλήνες θέρμανσης με ατμό. Επιπλέον, διάταξη

οι αλλαγές απαιτούσαν νέα γείσα για να ταιριάζουν με τα παλιά. Για αυτές τις επισκευές,

οι αντικαταστάσεις σε είδος ήταν η σειρά της ημέρας. Τρύπες και ρωγμές έσπασαν

έξω και γεμίζεται χρησιμοποιώντας ένα μείγμα στόκου ασβέστη και γύψου με ένα υψηλότερο

επίπεδο γύψου από ότι σε γενικές επισκευές γύψου. Καθώς άρχισε ο γύψος

για να στηθεί, ανέπτυξα το προφίλ του γείσου με μια ράβδο μίτρα.

Το νούμερο ένα σε κίνδυνο ιστορικό υλικό σε αυτή τη χώρα είναι το εσωτερικό

γύψος. Οι ιστορικοί σοβάδες μπορούν να στερεωθούν και να διατηρηθούν ώστε να αποτελούν μέρος του α

οικονομικά αποδοτική διαδικασία αποκατάστασης. Οι σύγχρονες εναλλακτικές δεν μετρούν

μακροπρόθεσμα στη διατήρηση ιστορικών σοβάδων. Δυστυχώς στις 20

αιώνα, η συντήρηση συχνά θεωρούνταν μια ατυχής παρενέργεια της

φύλαξη σπιτιού. Σε αυτόν τον νέο αιώνα οι άνθρωποι έρχονται τώρα πίσω στο

διατηρήσουμε τη συλλογική αρχιτεκτονική ιστορία μας.