Μια τραγική πυρκαγιά έθεσε τη σκηνή για αυτό το έργο ανακαίνισης αυτού του παλιού σπιτιού στη Μπιλερίκα
«Το σπίτι σας έχει πάρει φωτιά», είπε ο Τζον Σίλβα.
Ο Ντικ Σίλβα, ντυμένος με πριονίδι καθώς δούλευε σε δουλειά αναδιαμόρφωσης στο Λέξινγκτον της Μασαχουσέτης, ένιωσε τον στομαχικό του κόμπο. 11ταν 11:15 το πρωί της Τρίτης, 9 Μαρτίου 1999, και η φωνή του αδελφού του στο κινητό δεν είχε κανένα ίχνος της συνηθισμένης χαράς του. «Ο Τζον είναι μεγάλος παιδάκι, αλλά ήξερα ότι δεν θα παιδούσε για κάτι τέτοιο», θυμάται ο Ντικ.
Ο Ντικ-ένας ειδικευμένος μάστορας που, μαζί με τα αδέλφια του Τζον και Τομ και τον ανιψιό του Τσάρλι, βοήθησαν μισή ντουζίνα Αυτό το παλιό σπίτι έργα - σπριντ στο φορτηγό του. Μετά από 20 τεταμένα λεπτά έφτασε στο σπίτι του στη Μπιλερίκα, 20 μίλια βόρεια της Βοστώνης. «Υπήρχαν πυροσβέστες παντού», λέει, κουνώντας το κεφάλι του. «Οι φλόγες πυροβολούσαν από τα παράθυρα».
Επτά πυροσβεστικά οχήματα από τρεις πόλεις πέρασαν τις επόμενες πέντε ώρες ρίχνοντας νερό στο 70χρονο ακρωτήριο τεσσάρων υπνοδωματίων. Καθώς ο Ντικ παρακολουθούσε αβοήθητος, οι φίλοι και η οικογένειά του, συμπεριλαμβανομένου του Τομ και του Τζον, έκλαιγαν, αγκαλιάζονταν και ανατρίχιαζαν στο κρύο του χειμώνα. Μέχρι τις 4:30 το απόγευμα. ότι έσβησαν τα τελευταία χόβολα.
Ευτυχώς, κανείς δεν τραυματίστηκε, εκτός από την Penny, το 7χρονο shar-pei του Silvas. Πριν διαφύγει από την πόρτα του σκύλου, η φωτιά τραγουδούσε τη γούνα της και γέμιζε τα πνευμόνια της με καπνό. Αλλά το σπίτι όπου ο Ντικ και η σύζυγός του, Σάντρα, έζησαν για 32 χρόνια και μεγάλωσαν τις τρεις κόρες τους ήταν μια πλήρης απώλεια, κατεστραμμένη από το κελάρι στη σοφίτα.
«Εκείνο το βράδυ, είχαμε κυριολεκτικά μόνο τα ρούχα στην πλάτη μας», λέει η Sandra. «Μπήκαμε σαστισμένοι στο αυτοκίνητο. Δεν ξέραμε καν πού πηγαίναμε. Βρήκαμε ένα μοτέλ που θα μας έπαιρνε και τον σκύλο. Feltταν εξωπραγματικό να μην είμαστε στο σπίτι μας ».
Οι τοπικοί πυροσβέστες αγωνίστηκαν για ώρες για να θέσουν τη φωτιά υπό έλεγχο.
Στο φως του επόμενου πρωινού, η μαυρισμένη δομή έμοιαζε με στόχο πυραύλων. Η μισή από την πίσω οροφή είχε φύγει. όλα τα παράθυρα έσπασαν. και το βινύλιο πλαισιώθηκε κρεμασμένο σε λιωμένες λωρίδες από τους τοίχους. Στο εσωτερικό, μέρος του δεύτερου ορόφου είχε καταρρεύσει στον πρώτο. Διάσπαρτα ανάμεσα στα συντρίμμια ήταν τα απομεινάρια ενός αλόγου από κεραμικό καρουζέλ και μερικά μικροσκοπικά αυτοκίνητα που λιώθηκαν μπρικέτες σε σχήμα μπρούκετ, οδυνηρές υπενθυμίσεις σπιτιού κάποτε γεμάτες με συλλογές από αντίκες τρένα, ρολόγια, παιχνίδια και εργαλεία.
Την ίδια μέρα, κοσκινίζοντας τα υγρά συντρίμμια στο υπόγειο, ο ανακριτής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Billerica Al Ο Μελαράγκνι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η φωτιά ξεκίνησε "κοντά στο σύστημα θέρμανσης", αλλά δεν μπόρεσε να εντοπίσει ακριβή αιτία. Κατάλαβε ότι η φωτιά πιθανότατα έκαιγε για περισσότερο από μία ώρα προτού γίνει αντιληπτή. Ο διευθυντής της TOH Russ Morash λέει: «Το πρόβλημα είναι ότι όλοι σε αυτή τη γειτονιά εργάζονται, οπότε δεν υπήρχε κανείς που να άκουγε τους ανιχνευτές καπνού ή παρατηρήστε οτιδήποτε δεν πάει καλά. "Τελικά, ένας περαστικός αυτοκινητιστής, που ανησυχούσε για το σύννεφο καπνού που έβγαινε από την καμινάδα, κάλεσε τη φωτιά τμήμα.
Ευτυχώς, το σπίτι και το περιεχόμενό του ήταν ασφαλισμένα σε αξία αντικατάστασης. Ο Ντικ και η Σάντρα προσέλαβαν έναν δημόσιο ρυθμιστή για να υπολογίσει τις ζημίες τους και να εκπροσωπήσει τα συμφέροντά τους στην ασφαλιστική εταιρεία. αναμένουν να λάβουν πλήρη αποζημίωση. «Είναι μια εξαντλητική διαδικασία, αλλά απαραίτητη», λέει ο Ντικ. Μόνο στο εργαστήριο του κελαριού, «Νομίζω ότι είχα 36.000 δολάρια σε εργαλεία». Βλέπω Ασφάλιση ενάντια στα χειρότερα
Η Penny, η οικογένεια shar-pei και η μόνη στο σπίτι όταν ξεκίνησε η φωτιά, βγήκε από την πόρτα ενός σκύλου. Για μέρες μετά, λέει ο Ντικ, «όταν έβηξε, μύριζε καπνό».
Ο Ντικ και η Σάντρα αποφάσισαν ότι θα ξαναχτίσουν στο ίδιο αγροτεμάχιο δύο στρεμμάτων. «Όλοι οι φίλοι μας είναι εδώ. Η ζωή μας είναι εδώ », είπε η Σάντρα, επιλέγοντας ένα κουτί με απανθρακωμένες και κουλουριασμένες φωτογραφίες από τα ραντεβού των κοριτσιών της και τα πάρτι του Halloween. «Όποτε χιονίζει και ο Ντικ λέει ότι θα βγει για να οργώσει τον δρόμο, ξέρω ότι θα έχει φύγει για τρεις ώρες, γιατί οργώνει κάθε δρόμο στο δρόμο. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι είμαστε κάπου αλλού. »Σαν να υπογραμμίζει τη σύνδεση του Σίλβα με την περιοχή, μια σταθερά ρεύμα φίλων και γειτόνων τους βοήθησε τις ημέρες μετά την πυρκαγιά, παρέχοντας ρούχα, έπιπλα και τροφή. Και μέσα σε μια εβδομάδα, ένα διπλό τρέιλερ μήκους 70 ποδιών εμφανίστηκε στον δρόμο τους. Οι Σίλβας το νοίκιασαν για να μπορούν να μείνουν στο ακίνητο όσο χτίζεται η νέα κατοικία τους.
Για πέντε εβδομάδες, το σπίτι έμεινε άθλιο, περικυκλωμένο με κίτρινη ταινία, καθώς οι ανακριτές της πυροσβεστικής και της ασφάλισης μάζεψαν τα συντρίμμια. Η Σάντρα τους ακολούθησε, αποκαλύπτοντας περιστασιακά θαμμένα ενθύμια: μια αγαπημένη φωτογραφία της μητέρας της, ως εκ θαύματος αβλαβής μέσα στο λιωμένο πλαστικό της πλαίσιο και ένας άθικτος επιζών από μια συλλογή ειδωλίων - ένα μικροσκοπικό κεραμικό πυροσβέστης.
Περίπου ένα μήνα μετά την πυρκαγιά, ένας φορτωτής κάδου ανέτρεψε τον καμένο κύκλο, σπρώχνοντάς τον και συνθλίβοντάς τον σε τέσσερα χωματερή χωρητικότητας 100 κυβικών. Ο Ντικ παρακολουθούσε, το πρόσωπό του μια απαθής μάσκα. «Προσπαθείς να είσαι ελαφρύς σε αυτό, αλλά σου έρχεται», είπε. Γνωστός ως ο πιο ήσυχος από τους αδελφούς Σίλβα, αγωνίστηκε να εκφράσει τα συναισθήματά του καθώς ξεκίνησε, σε ηλικία 56 ετών, ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή του.
«Αυτό είναι δύσκολο», είπε, σκουπίζοντας τα μάτια του καθώς ο φορτωτής βρυχάται και τρίζει. "Αλλά μόλις εξαφανιστεί εντελώς και μπορούμε να αρχίσουμε να χτίζουμε, θα νιώσω πολύ καλύτερα".
ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ; Βλέπω Σταματήστε μια φωτιά πριν ξεκινήσει για τους μαθητές που έμαθαν, ή Μια εσωτερική δουλειά για να μάθουν πώς η ομάδα TOH συγκεντρώθηκε για να ολοκληρώσει αυτό το έργο.
