Ένας συγγραφέας βάζει τις δημιουργικές του ενέργειες-και τις πρακτικές οικοδομικές του ικανότητες-να λειτουργούν, μετατρέποντας ένα ξεπερασμένο σπίτι 100 ετών στη Σαβάνα σε ένα μοναδικό και μαγικό καταφύγιο
Νότια γοτθικά
Μερικές φορές μια παρορμητική αγορά αποδεικνύεται ότι είναι το σωστό. Ονομάστε το λειτουργώντας με ένστικτο.
Wasταν πριν από μια δεκαετία όταν ο Τσαντ Φάρις είδε για πρώτη φορά μια ματιά στο ψηλό, κίτρινο σπίτι του αιώνα που αγκαλιάστηκε από μια ώριμη ζωντανή βελανιδιά ντυμένη με βρύα. Δημοσιευμένος ποιητής και απομνημονευτής, ο Τσαντ έκανε τότε αίτηση για δουλειά διδασκαλίας, στο κρατικό πανεπιστήμιο της Σαβάνας. Ένας από τους συνεντευκτές του πρότεινε να κάνουν μια βόλτα για να δουν το ιστορικό νεκροταφείο Bonaventure (που έγινε διεθνώς διάσημο στο Μεσάνυχτα στον κήπο του καλού και του κακού), που βρίσκεται πολύ μακριά από την πανεπιστημιούπολη, στη γειτονιά Thunderbolt, κατά μήκος του ποταμού Wilmington. Καθώς περιπλανιόντουσαν σε αυτό που ήταν κάποτε ένα μικρό ψαροχώρι, ήρθαν γύρω από μια στροφή και εκεί ήταν το σπίτι - με μια πινακίδα προς ΠΩΛΗΣΗ μπροστά.
Απεικονίζεται: Ο ιδιοκτήτης Τσαντ Φάρις βάφτισε το εξοχικό σπίτι του στις αρχές του 20ού αιώνα, Diamond Oaks ως φόρο τιμής στο σχέδιο του κιγκλιδώματος της βεράντας και στο πανύψηλο δέντρο που τράβηξε για πρώτη φορά την προσοχή του.
Χρώμα: χρώμα που ταιριάζει με το υπάρχον κίτρινο.
Diamond Oaks
"Σκέφτηκα, Ουάου! Αν βρω αυτή τη δουλειά, αυτό είναι το είδος του σπιτιού που θέλω να ζήσω», Θυμάται ο Τσαντ. Η συνέντευξη πήγε καλά και του άρεσε αυτό που είχε δει για την περιοχή, έτσι κάλεσε τον ιδιοκτήτη του σπιτιού. Ο Τσαντ μπόρεσε να κάνει μια γρήγορη βόλτα πριν κατευθυνθεί προς το αεροδρόμιο για να πιάσει ένα αεροπλάνο πίσω στην Άνω Χερσόνησο του Μίσιγκαν, όπου μεγάλωσε, για να επισκεφτεί την οικογένειά του.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, είπε ότι ο βοηθός καθηγητής ήταν δικός του. Σχεδόν να φύγει για δύο μήνες στην Ευρώπη, αποφάσισε να πηδήξει πρώτα, να ανησυχήσει αργότερα και να κάνει μια προσπάθεια χωρίς να ξαναεπισκεφτεί το σπίτι.
Απεικονίζεται: Τα διαμάντια επανεμφανίζονται σε όλο το σπίτι, ως μοτίβο στα ντουλάπια της κουζίνας, σε γυαλί με μόλυβδο, ακόμη και μέσα στο τριαντάφυλλο της πυξίδας που ζωγράφισαν οι φίλοι του Τσαντ και καλλιτέχνες στο πάτωμα της κουζίνας.
Χρώμα: Μυρτιά (πίσω τοίχωμα). Dark Navy (πάτωμα). Μυρτιά, Δαμάσκηνο Οπωρώνα, Είδος ακρίδος, Μπισκότο βουτύρου (τριαντάφυλλο πυξίδας)
Γνωρίστε τον Τσαντ
Τη δεύτερη φορά που ο Τσαντ πέρασε από την πόρτα που του ανήκε. Η μητέρα του ήταν μαζί του εκείνη την ημέρα και αμφότεροι κόλλησαν - αλλά για διαφορετικούς λόγους. «Η μαμά μου πίστευε ότι το σπίτι ήταν όμορφο», λέει. “Iμουν σαν… έχω πολλή δουλειά να κάνω.”
Ο Τσαντ πιστεύει ότι ο λαός της Βικτωριανής εποχής χρονολογείται γύρω στο 1903-τα αρχεία της πόλης είναι κηλίδες και αναφέρει αντικρουόμενα-και αρχικά χτίστηκε ως ένα απλό, τετράγωνο διώροφο, με την κουζίνα και το μπάνιο σε εξωτερικά κτίρια. Αμφότερα ενσωματώθηκαν αργότερα στο σπίτι σε μια μονοόροφη προσθήκη στο πίσω μέρος.
Απεικονίζεται: ιδιοκτήτης σπιτιού Τσαντ Φάριες
Πλήρης Έγχρωμη Κουζίνα
Η επίπλωση του προηγούμενου ιδιοκτήτη είχε καλύψει μια σειρά ζητημάτων και ο έλεγχος στο σπίτι δεν εμφανίστηκε δυσάρεστες εκπλήξεις όπως η φωλιά του σκίουρου που είναι ενσωματωμένη σε ένα τμήμα της καλωδίωσης που εξακολουθεί να λειτουργεί. Το εσωτερικό ήταν σκοτεινό, κομμένο σε μικρά δωμάτια με χαμηλά ταβάνια. Τα δάπεδα από πεύκο στο πρώτο επίπεδο ήταν καλυμμένα με βινύλιο. Οι επάνω όροφοι ήταν ανώμαλοι και με μανδύα από χαλί εμποτισμένο με ούρα. Αλλά ήταν βιώσιμο και ο Τσαντ ήταν βολικός με μερικά ηλεκτρικά εργαλεία.
Απεικονίζεται: Αφού ο ιδιοκτήτης του σπιτιού Τσαντ Φάρις αφαίρεσε το περίβλημα από τους τοίχους της κουζίνας, το χρησιμοποίησε για να κοιτάξει τα συρτάρια και τις πλευρές ενός μικρού νησιού. «Είμαι παραμυθάς, οπότε είναι λογικό να θέλω να ξαναχρησιμοποιήσω πράγματα», λέει. Άφησε μεγάλο μέρος της αρχικής «τσιπ» λευκής μπογιάς, πρόσθεσε άλλα χρώματα από τα υπολείμματα δοχείων και έδωσε στη σανίδα ένα διαφανές παλτό. Αφού ανακάλυψε βιτρώ και μολύβδινα παράθυρα σε μια πώληση, μεγάλωσε τα υπάρχοντα ανοίγματα και δημιούργησε νέα για να κρατήσει τα vintage ευρήματά του.
Χρώμα: Μπισκότο βουτύρου (τείχος). Εξαιρετικά καθαρό λευκό (τακτοποίηση). Dark Navy (πάτωμα)
Προσγείωση δεύτερου ορόφου
Ο Τσαντ είχε περάσει από το κολέγιο και το μεταπτυχιακό, τόσο στο Ουισκόνσιν, πρώτα ως βοηθός ξυλουργού, όσο και αργότερα εργαζόταν για Κοινοτική οικοδόμηση και αποκατάσταση, μια κατασκευαστική εταιρεία που αναβιώνει μερικά από τα άφθονα αποθέματα των βικτοριανών σπιτιών του Μιλγουόκι. Υπό την κηδεμονία του ιδρυτή Έρικ Λίντμπεργκ, ο Τσαντ γνώρισε πολύ καλά την αντιμετώπιση της βαφής μολύβδου, του σάπιου ξύλου, της χαλάρωσης των δοκών και της ανόρθωσης παλιών κατασκευών. Ταν ένα ιδανικό πεδίο για κάποιον που θα ασχοληθεί τελικά με την ανακαίνιση DIY ενός σπιτιού ξύλινων πλαισίων 100 ετών στην υγρή Σαβάνα. Δεν θα έκανε αυτό το έργο μόνος του, ωστόσο, συγκέντρωσε έναν μικρό στρατό συναδέλφων καλλιτεχνών για να βοηθήσει στην πορεία.
Απεικονίζεται: Η προσγείωση στον δεύτερο όροφο παρουσιάζει μερικές από τις διάφορες συλλογές του Τσαντ. Ακριβώς έξω από το μπάνιο, το οποίο ο Τσαντ ενημέρωσε με νέα και σωζόμενα φωτιστικά και ένα φρέσκο παλτό χρώματος, μια ταλαιπωρημένη συρταριέρα κρατά σπάνια βιβλία. Ένα κολάζ από βιβλία ποίησης, συγκεντρωμένο σε συνέδρια και από άλλους συγγραφείς, δημιουργεί ένα απτικό και διαδραστικό έργο τέχνης τοίχου.
Χρώμα: Μπισκότο βουτύρου (τείχος). Εξαιρετικά καθαρό λευκό (τακτοποίηση)
Διακοσμητική είσοδος υπνοδωματίου
Περίπου ένα μήνα μετά τη μετακόμισή του στο Diamond Oaks, όπως βάφτισε ο Τσαντ το σπίτι, για τη ζωντανή βελανιδιά και το διακριτικό κάγκελο της βεράντας με πριόνια. Λεπτομέρεια, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από έναν συνάδελφο ποιητή, έναν από τους διδάκτορες συμμαθητές του, τον Ρόμπερτ Φερθ, ο οποίος ήταν χαλαρός και χρειαζόταν ένα μέρος για να ζω. «Του είπα,« Μπορείς να μείνεις όσο θέλεις », λέει ο Τσαντ. Mταν συγκάτοικοι για πέντε χρόνια, και οι δύο έβαλαν πολύ ιδρώτα στα αρχικά έργα του σπιτιού.
Πρώτα πάνω: αντικατάσταση των κιγκλιδωμάτων της βεράντας στον πρώτο και δεύτερο όροφο. Ο Τσαντ διατηρούσε το ίδιο ξύλο και διαμάντια που τον είχαν προσελκύσει από νωρίς, συχνά προμηθευόταν ξύλο από ξυλεία με έκπτωση κοντά για εξοικονόμηση χρημάτων. Στη συνέχεια, ενώ μάζευε κάποια απολεπιστική μπογιά δίπλα στην εξώπορτα, το δάχτυλο του Τσαντ πέρασε από το ξύλο, αποκαλύπτοντας ότι μεγάλο μέρος της μπροστινής εισόδου, συμπεριλαμβανομένης της πόρτας και μέρους του φουαγιέ, ήταν μια γιορτή για πολλά χρόνια τερμίτες.
Απεικονίζεται: Οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες είχαν ήδη μετατρέψει το μπροστινό σαλόνι σε υπνοδωμάτιο. Αυτό το δωμάτιο είναι εκεί όπου ο Τσαντ κατασκήνωσε καθώς δούλευε στο υπόλοιπο σπίτι. Πιστεύει ότι οι περίτεχνα σκαλισμένες γαλλικές πόρτες και τα πλαϊνά φώτα είναι πρωτότυπα στο σπίτι, επειδή η μπροστινή πόρτα - που καταστράφηκε από τερμίτες - ήταν πλαισιωμένη στα ίδια διακοσμητικά καλούπια.
Χρώμα: Είδος ακρίδος (τοίχοι κρεβατοκάμαρας)
Μια γωνιά για διάβασμα και υπνάκο
Αφού ψέκασε το σπίτι και δόλωσε για να κρατήσει τα παράσιτα μακριά, ο Τσαντ ξεκίνησε μια σημαντική αναδιαμόρφωση που περιελάμβανε την αφαίρεση του σάπισε το πλαίσιο της μπροστινής πόρτας και το μεγάλωνες, ανοίγοντας τον τοίχο του φουαγιέ στο σαλόνι και τραβώντας τμήματα του οροφή. Κάτω από το γύψο και το πηχάκι στο φουαγιέ, εξέθεσε τραχιές σανίδες από πεύκο. Κάλυψε τους τοίχους και την οροφή του σαλονιού με προσανατολισμένη σανίδα (OSB) για να έχει κάτι να καρφώσει και να λειτουργήσει ως φράγμα σκόνης. Στη συνέχεια έβαλε φθηνές λωρίδες πεύκου 1 × 4. «Είναι ήδη κάπως τραχείς, με κόμπους», λέει ο Τσαντ. «Μπορείτε απλά να τα καρφώσετε στο OSB και να του δώσετε την παλιά εμφάνιση του shiplap με λευκή μπογιά. Έκανα πολλά από αυτά στο σπίτι ».
Απεικονίζεται: Η οικεία γωνιά ανάγνωσης λειτουργεί ως ένα απομονωμένο σημείο για έναν υπνάκο και μια πύλη προς ένα πλαϊνό κατάστρωμα και σκάλα που οδηγεί στο δεντρόσπιτο. "Μου αρέσει να δημιουργώ αυτούς τους μαγικούς χώρους του Πίτερ Παν γύρω από το σπίτι", λέει ο Τσαντ.
Χρώμα: Εξαιρετικά καθαρό λευκό
Μπότες στην οθόνη
Κατά τη διάρκεια αυτού του συγκεκριμένου έργου ανακαίνισης, έμαθε ότι ένας φίλος πεζογράφος που έμπαινε μέσα ήταν καταπληκτικός στην κατεδάφιση και χρησιμοποιώντας ένα πιστόλι καρφιών - αλλά όχι τόσο με ένα πινέλο.
Ο Τσαντ επίσης εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να διευρύνει τις εισόδους στο σαλόνι, την κουζίνα και την ηλιοφάνεια για να διοχετεύσει το φως στους χώρους. «Wantedθελα να μπορούσα να περπατήσω στην μπροστινή πόρτα και να δω μέχρι πίσω», λέει. Στην κουζίνα, που βρίσκεται στο κέντρο του σπιτιού, χτύπησε τους τοίχους και ενσωμάτωσε υφή και ενδιαφέρον με επαναχρησιμοποιημένη επένδυση και γυαλί με μολύβδι. Έντυσε ντουλάπια στο κέντρο του σπιτιού με λωρίδες μαόνι που αγόρασε φθηνά, πρόσθεσε παράθυρα και ξεκίνησε στο πάτωμα.
Απεικονίζεται: Ο Τσαντ είναι αποταμιευτής και συλλέκτης βιβλίων, άλμπουμ, μάσκες, vintage πόρπες ζώνης - και μπότες. Τα υποδήματά του χρησιμεύουν ως διακοσμητική οθόνη σε προσιτά ράφια πάνω από το κλιμακοστάσιο.
Χρώμα: Μυρτιά (τοίχοι).Εξαιρετικά καθαρό λευκό (ράφια και διακοσμητικά)
Υπνοδωμάτιο τρίτου ορόφου
Με το βινύλιο ανασηκωμένο, έπρεπε στη συνέχεια να αφαιρέσει, κατά την καταμέτρησή του, «περίπου 10.000» συνδετήρες από το υποδαπέδιο - «Δεν ξέρετε γιατί θα το έκανε κάποιος! » - και αποφάσισε να ζωγραφίσει αντί να αποκαταστήσει τα πολύ φθαρμένα ξύλινα πατώματα που βρήκε κάτω από. Επέλεξε ένα σχέδιο τριαντάφυλλου πυξίδας και ξεκίνησε να βρει τον πραγματικό βορρά. «Πάντα με ενδιέφεραν οι χάρτες και τα ταξίδια», λέει ο Τσαντ. «Ταιριάζει επίσης με τις γωνίες και τα διαμαντένια πράγματα που έκανα.» Σχεδίασε το σχέδιο το πρωί. Τρεις ντόπιοι καλλιτέχνες ήρθαν εκεί, όλοι διάλεξαν διαφορετικά χρώματα από τη σειρά των εναπομείναντων κουτιών που είχε αποθηκεύσει ο Τσαντ και έμειναν μέχρι τις 3 το πρωί. συμπληρώνοντάς το
Απεικονίζεται: Η φίλη του Τσαντ, Έμιλι Τζόουνς, είναι μια μανιώδης αντίκα που έχει δανείσει τις ιδέες της παντού, συμπεριλαμβανομένου του υπνοδωματίου του τρίτου ορόφου, όπου το ξύλο και τα παντζούρια επαναχρησιμοποίησαν τους τοίχους και την οροφή. Παλιά φύλλα από φύλλα περιβάλλουν εκλεκτής ποιότητας καρτ ποστάλ και εκτυπώσεις.
Χρώμα: Dark Navy (τοίχοι). Εξαιρετικά καθαρό λευκό (τακτοποίηση)
Sunporch
Πιο πρόσφατα, ο Τσαντ ασχολήθηκε με την αψίδα της οροφής της κουζίνας, η οποία ήταν καλυμμένη με πλαστικά πλέγματα για να αποκρύψει μια κακή εργασία γυψοσανίδας. Έκθεσε τη δομή της οροφής για να δώσει στον χώρο χώρο αναπνοής, βάζοντας ένα ζευγάρι φεγγίτες για να τον πλημμυρίσει με φως.
Μεταξύ της κουζίνας και του τελευταίου ορόφου, έχει εγκαταστήσει οκτώ φεγγίτες στο σπίτι - και κανένας από αυτούς δεν έχει διαρρεύσει, ακόμη και με τις θρυλικές απογευματινές καταιγίδες της Σαβάνας. «Το παν είναι να αναβοσβήνει», λέει ο Τσαντ, ο οποίος γνώρισε τα βήματα πίσω στο Ουισκόνσιν. "Δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε συντομεύσεις."
Στην παράκτια Γεωργία η ζέστη, η υγρασία και το νερό οδηγούν σε μια ατελείωτη μάχη ενάντια στη μούχλα, το ωίδιο, τη σήψη, τα ζιζάνια, τους τερμίτες, τα συντρίμμια βελανιδιάς και τα φύκια ανθίζουν ιχθυοπωλείο-το οποίο βρίσκεται στη συνέχεια στη λίστα υποχρεώσεών του, μαζί με την περικοπή κάποιου κουτζού που δεν έχει σταματήσει να αναπτύσσεται από τότε που βοσκούσαν αγελάδες στην αυλή όταν ήταν βοσκότοπος, αρχές του 1900.
Απεικονίζεται: Η ηλιοφάνεια είναι μια προσθήκη της δεκαετίας του 1950 που κλείστηκε τη δεκαετία του 1980. Ο Τσαντ αφαίρεσε το ταβάνι, αποκαλύπτοντας τα δοκάρια και το έβαψε όλο με ένα μπλε "απίθανο" που λέγεται ότι διώχνει τα κακά πνεύματα.
Χρώμα: Είδος ακρίδος (τοίχοι). Εξαιρετικά καθαρό λευκό (τακτοποίηση)
Διασκεδαστική αυλή
Ωστόσο, ο Τσαντ δεν φαίνεται να ενοχλεί τη συντήρηση που απαιτεί ένα παλιό σπίτι. Μετά από μια χαοτική ανατροφή κατά τη διάρκεια της οποίας μετακινούνταν συνεχώς - «24 σπίτια σε 10 χρόνια» είναι ο υπότιτλος των παιδικών του απομνημονευμάτων - τελικά έχει φτιάξει και φτερώσει μια φωλιά για τον εαυτό του και ένα περιστρεφόμενο καστ φίλων και συνεργατών στο παλιό κίτρινο σπίτι που τον καθήλωσε στην αρχή θέαμα. Αλλά ο Τσαντ θυμάται καλά ότι δεν ήταν μόνο το σπίτι που το βρήκε τόσο συναρπαστικό. «Thisταν αυτό το δέντρο», λέει για την πανύψηλη ζωντανή βελανιδιά. «Όταν το είδα, ήξερα ότι ήθελα να χτίσω κάτι σε αυτό και να το ενσωματώσω με κάποιο τρόπο στο σπίτι». Αυτός οραματίστηκε το μικρό κατάστρωμα που έχει προσθέσει έκτοτε έξω από τα παράθυρα με τις γωνιές ανάγνωσης και τη σκάλα που οδηγεί στο δεντρόσπιτο. Προσέχοντας να προστατέψει το δέντρο, ανακάλυψε τη μηχανική κάνοντας έρευνα στο διαδίκτυο. «Βασικά έχτισα ένα κατάστρωμα σε ένα δέντρο», λέει ο Τσαντ, με τη βοήθεια ενός άλλου φίλου καλλιτέχνη, του Τζάστιν Σαπίρο. «Wasταν πολύ εξυπηρετικός - ήταν εκπαιδευτής αναρρίχησης». Ο Τσαντ τελικά εγκατέλειψε την ιδέα να δώσει τα τείχη της πλατφόρμας ώστε να λειτουργήσει ως στούντιο γραφής του και αντίθετα έφτιαξε ένα πιο αέρινο κιγκλίδωμα. «Τότε σκέφτηκα, Κι αν βάλω ένα κρεμαστό κρεβάτι εδώ πάνω; Τότε μου ήρθε η ιδέα για τον ανυψωτήρα κινητήρα », προσθέτει. Το κρεβάτι κρέμεται τώρα από ένα κεντρικό σημείο, οπότε η αναρρίχηση απαιτεί κάποια δεξιότητα - και σταθερά νεύρα, καθώς περιστρέφεται πάνω από μια πλατφόρμα 35 πόδια ψηλότερα από το έδαφος. Ένας πολυέλαιος εργασίας και ένας θόλος κουνουπιέρας προσθέτουν στη ρομαντική χειρονομία.
Απεικονίζεται: Η εξέλιξη του εξοχικού σπιτιού είναι χαραγμένη στις οροφές του. Το απότομο κορυφαίο αέτωμα σηματοδοτεί την αρχική δομή, ακολουθούμενη από την κουζίνα και την μπανιέρα, στη συνέχεια την ηλιοφάνεια. Η αυλή, κάποτε ένα κουβάρι κουτζού, τώρα είναι μια όαση ηρεμίας και η σκηνή για πολλούς μια ανάγνωση ποίησης. Πλωτά πάνω από όλα: το δεντρόσπιτο, προσπελάσιμο μέσω μιας σκάλας που ανεβαίνει από ένα μικρό κατάστρωμα του δεύτερου ορόφου.
Χρώμα: χρώμα που ταιριάζει με το υπάρχον κίτρινο. Glitterati (πίσω πόρτα)
Tree House αιώρα
Όπως και η γραφή του, έτσι και το σπίτι του Τσαντ είναι ένα έργο σε εξέλιξη, ένα ιδιαίτερα προσωπικό μέρος που συνεχώς απολαμβάνει με την ανήσυχη δημιουργικότητά του. «Τα παιδικά μου χρόνια ήταν για τον ξεριζωμό», λέει ο Τσαντ, «και τώρα έχω δημιουργήσει πραγματικά μια μαγική χώρα Faries εδώ. Είναι ένα σπίτι που είναι μοναδικά δικό μου και δεν πρέπει να το αφήσω ποτέ ».
Απεικονίζεται: Ένας ανυψωτήρας κινητήρα συγκρατεί και εξισορροπεί το κρεμαστό κρεβάτι του δεντρόσπιτου. Τζάμια από χρωματισμένο γυαλί πασπαλίζουν κομμάτια έγχρωμου φωτός τριγύρω. Μια απόδειξη της υγιούς κατασκευής του, ολόκληρη η επιβίωση επέζησε από τον τυφώνα Μάθιου και τους ανέμους σχεδόν 80 μίλια / ώρα το 2016. Οι επισκέπτες του παιχνιδιού είναι ευπρόσδεκτοι να ανέβουν στο πλοίο - αφού υπογράψουν παραίτηση.
Μπαλκόνι δεύτερου ορόφου
Το μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου είναι προσβάσιμο μόνο από το γραφείο του Τσαντ. "Είναι ο μόνος χώρος που είναι μόνο για μένα", λέει. Ένα κρεβάτι προσφέρει ανάπαυλα κατά τη διάρκεια της νυχτερινής βαθμολόγησης ή μαραθώνιων συνεδριών γραφής. Στον πρώτο όροφο, ο Τσαντ ανοικοδόμησε και διεύρυνε την μπροστινή είσοδο, εγκαθιστώντας σωζόμενες γαλλικές πόρτες που βρήκε σε ένα Habitat for Humanity Restore.
Χρώμα:Glitterati (δάπεδο μπροστινής βεράντας)
Φωτεινά σκαλοπάτια
Κάποτε σκοτεινό και κλειστό, η σκάλα είναι τώρα ένα φωτεινό και ευάερο μονοπάτι με σημεία που απαιτούν παραμονή, συμπεριλαμβανομένων αυτών των ραφιών που έφτιαξε ο Τσαντ για να κρατήσει τη συνεχώς διευρυνόμενη βιβλιοθήκη του.
Χρώμα:Glitterati (προσγείωση σκάλας)
Στούντιο Carriage House
Ένα κάποτε ερειπωμένο μεταφορικό σπίτι ήρθε με το ακίνητο. Τώρα ένα γοητευτικό στούντιο με νέα στέγη, βεράντα, επιπλέον παράθυρα και φρέσκο χρώμα, χρησιμεύει ως προέκταση του σπιτιού.
Χρώμα: Glitterati (δάπεδο βεράντας)
Trailer Retreat
Ένα τρέιλερ του Shasta του 1957, το οποίο ο Τσαντ ξαναβάφτηκε και ανακαινίστηκε με νέους πάγκους, είναι το καταφύγιό του όταν το σπίτι του ξεχειλίζει από καλεσμένους.
Πολύχρωμο γραμματοκιβώτιο
Ακόμη και το γραμματοκιβώτιο του Τσαντ έτυχε καλλιτεχνικής μεταχείρισης.
Κάτοψη
Το μπροστινό σαλόνι είχε ήδη μετατραπεί σε υπνοδωμάτιο όταν ο Τσαντ Φάρις αγόρασε το σπίτι 2.500 τετραγωνικών ποδιών με δύο μπάνια. Το άνοιγμα των τοίχων στον πρώτο όροφο βοήθησε την άντληση φυσικού φωτός στο εσωτερικό και τη δημιουργία μιας οπτικής γωνίας από την μπροστινή είσοδο μέχρι την πίσω αυλή. Ο Τσαντ μετέτρεψε τη σοφίτα του τρίτου ορόφου σε ένα σωστό κυρίως υπνοδωμάτιο με δικό του μπαλκόνι και έξι φεγγίτες, συνολικά για τρία υπνοδωμάτια.
