როგორც თავად აღიარებს, იან შივერიკი ცოტათი პერფექციონისტია. მიუხედავად ამისა, ძნელი დასაჯერებელია, რომ მან დახატა ეს გეომეტრიული, მ. გ. ეშერის ღირსეული იატაკი გაგიჟების გარეშე. მისი თვალები არ გადახურულა ან მუხლები გტკივა? როგორც ჩანს, მან ჩაახშო მეხსიერება და მკაფიო წარმოდგენა, თუ რამდენი დრო დასჭირდა. ”ერთხელ მე მასზე ვიყავი,” ამბობს ის, ”მე ძალიან აღელვებული ვიყავი, უბრალოდ მინდოდა ამის გაკეთება.”
ყოფილმა მასწავლებელმა რემონტის ხარვეზით, იანმა გადაარჩინა 1921 წლის ტუდორის აღორძინების ნანგრევები ავგუსტაში, საქართველო, რომელიც თავდაპირველად აშენდა როგორც ძვირადღირებული ავტოფარეხი - შესაბამისად მისი ბეტონის იატაკი. სასადილო ოთახში, აქ ნაჩვენები, არათანაბარი ბეტონი ძალიან დაბზარული იყო იმისთვის, რომ იანი დაგეგმილი ფილა აეღო, ამიტომ მან გადაწყვიტა მისი გაყალბება. ბზარის შემავსებლისა და დალუქვის გამოყენების შემდეგ მან ჩაასხა კრემისფერი ლატექსის საღებავი. შემდეგ მან დაბეჭდა კუბი, რომელიც აღმოაჩინა ინტერნეტში, დაყო იგი 5 დიუმიან ბრილიანტებად და გამოიყენა ისინი, როგორც შაბლონი მილარის შაბლონისთვის, დაახლოებით 2 ფუტის სიგრძის.
იატაკზე გაშლილი, ერთ ხელში მსუბუქად დატვირთული, მკვრივი ქაფის როლიკერი, იენმა კედლის პარალელურად დახატა ნაცრისფერი ბრილიანტების რიგები. შემდეგი, მან გადაატრიალა შაბლონი დაახლოებით 45 გრადუსით და გამოიყენა დიაგონალური რიგები მის ყველაზე ბნელ ჩრდილში; ძირითადი საფარი იძლევა მესამე ფერს.
იან ხედავს თავის ტრომპს, როგორც მიმდინარე სამუშაოს: კონტურისა და გამჭვირვალე ქურთუკის დამატებამდე ის გეგმავს მის ხელოვნურ ასაკს, მსუბუქად შესხურებით ნაცრისფერი ნაცრისფერი საღებავით. ეს არის ხრიკი, რომელიც მან აღმოაჩინა როგორც მშვენიერმა მხატვარმა - არ გაგიკვირდებათ იმის გაგება, რომ ეს DIYer ასევე ხატავს ტილოზე.