Hoe een huiseigenaar uit Kentucky haar persoonlijke stempel drukte op een stoffig postkantoor uit de jaren dertig en er een luxe, comfortabele plek van maakte
Eerste klas
Natuurlijk is het een prima plek om te bezoeken, maar wie zou serieus overwegen om van een voormalig regeringsgebouw haar privé-heiligdom te maken? Nou, Sarah Belhasen, M.D., bijvoorbeeld. En ze is niet excentriek. Ze is integendeel een huisarts, een student geschiedenis, een verwoed verzamelaar van Americana en een praktisch ingestelde inwoner van Paintsville, Kentucky.
Dat haar huidige adres - pal in het slaperige zakendistrict van Paintsville - de lokale bevolking (ongeveer 5.000 of dus) aangezien het Amerikaanse postkantoor al 70 jaar een omstandigheid is die is gebaseerd op een aantal heldere financiële en levensstijlkeuzes en meer dan een beetje bepaling. Tien jaar geleden verhuisde de jonge arts terug naar dit voormalige mijnstadje, genesteld in de Appalachen, met als doel een eigen huis te kopen in haar geboortestad. Maar niet zomaar een huis: het moest een huis met karakter zijn.
Het verleden bewaren
Het stevige gebouw in koloniale opwekkingsstijl was gevuld met familieherinneringen. Met zijn volledig bakstenen buitenkant, zijn dikke betonnen binnenmuren en zijn onderliggende stalen skelet, was en is de oude structuur nog steeds solide als een rots. Toen Sarah een student was op de lagere school verderop, kregen kinderen de opdracht om in de kelder van Paintsville's PO te gaan zitten in het geval van een luchtaanval.
Binnen was het gebouw dat Sarah voor $ 162.000 kocht echter saai. Veel van de kamers waren van boven tot onder in postkantoorblauw geschilderd. Afschuwelijk linoleum of taaie rubberen bekleding werd op de meeste vloeren gelijmd. Maar de PO behield genoeg details uit de periode - waaronder terracotta vloertegels, marmeren plinten en roze granieten muurplaten - dat Sarah ervan overtuigd was om het rehabilitatieproject op zich te nemen. Ze bewaarde veel van deze details in de voormalige lobby, die nu dienst doet als entreehal en formele woonkamer. De originele plafonds van 16 voet werden 2 voet verlaagd om leidingen te verbergen en energie te besparen.
Tuinkamer
De handige familieleden van Sarah Belhasen werkten aan de sloop, schraapten verbleekte blauwe verf eraf, tilden afgeleefde vloeren op en blazen hardnekkige lijm op. Onderweg vonden ze restjes niet-bezorgde post en een stapel huiveringwekkende artefacten: "veiligheid uit de Koude Oorlog" ansichtkaarten", die mensen die op de vlucht waren voor een luchtaanval moesten mailen om hun dierbaren te informeren over hun verblijfplaats. Die verbleekt in vergelijking met het vreemdste structurele detail van allemaal: geheime doorgangen waardoor de postmeester ongezien binnen de muren kon sluipen en werknemers kon bespioneren. De betonnen ingangen naar deze gangen waren ingebouwd in verschillende kasten, samen met ladders die naar elke verdieping leidden. De broer van Belhasen ontmantelde de betonnen "observatoria" met een drilboor, maar de ladders bleven tussen de verzamelobjecten die het gebouw langzaam aanbood.
Getoond: Geometrische vloertegels en kasten op maat geven de tuinkamer een vintage look.
Hart van het huis
In zijn hoogtijdagen was de begane grond door een muur van koperen huurpostbussen opgedeeld in openbare en privéruimten. Hoewel de dozen er al waren geweest toen Sarah voor het eerst het pand bezocht, hadden de FBI ze eruit gerukt en verkocht aan een bergingsdealer tegen de tijd dat ze het gebouw kocht, tot haar grote ontsteltenis. Ze maakte het beste van het verlies en realiseerde zich dat op maat gemaakte houten kasten en een dubbele open haard een zachtere - en veel functionelere - barrière tussen de twee woonruimtes zouden vormen. Aan de ene kant van die kasten bevindt zich de voormalige lobby, nu de entreehal en het formele woongedeelte. Aan de andere kant zou de spelonkachtige postsorteerkamer worden opgedeeld in zones met de grote familiekamer en een nieuwe keuken en butler's pantry.
Keuken activa
Een enorm eiland verankert de keuken van 20 bij 20 voet, ooit een postsorteergebied in het oude postkantoor van Paintsville, Kentucky. Glimp hoewel de banketbakkerij een is? Onder nul koelkast verpakt in kasten gemodelleerd naar een vintage eiken koelbox. De Wolf bereik stopt in een betegelde, gebogen nis.
Kasten op maat
Belhasen werkte met Op maat gemaakte kasten van hoge kwaliteit in New Holland, Pennsylvania, om een keuken te creëren die zowel bij haar grote familie als bij haar antiek past.
Hier maximaliseren de extra ingebouwde kersenhouten keukenopslag zonder het zonlicht te blokkeren dat door het traliewerk van de oude lobby stroomt.
Eetkamer
Tussen de twee zou het oude postwisselkantoor dienst doen als eetkamer; de inloopkluis, die nog werkt, kan worden uitgerust met kersenhouten kasten om haar zilvercollectie te bewaren.
Belhasen deed beroep op Michael Reber, een doopsgezinde vakman uit West Liberty, Kentucky, om het houtwerk van het huis te bouwen. Reber tekende geduldig schetsen voor zijn klant, in de hoop op motieven, versieringen en een algemeen ontwerp te komen dat ze zou willen. Op deze manier werkten ambachtsman en huiseigenaar samen aan winnende ontwerpen, waaronder hoge lambriseringen, display kasten, lijstwerk en een met boekenplanken omzoomde bibliotheek gemodelleerd naar de retraite van Henry Higgins in 1964 Warner Broers. muzikaal Mijn schone dame.
Vrijetijdsbibliotheek
Vanaf het begin hing het succes van het project af van het vermogen van de nieuwe eigenaar om een logisch verkeerspatroon te creëren en warmte te injecteren in het imposante commerciële paleis. Ze volbracht de klus met fijne houten details en een verzameling antieke verlichtingsarmaturen die het aanmatigende effect van de massieve stenen muren van het gebouw doortrokken. "Ik had de plek 15 minuten nadat ik binnenkwam in mijn gedachten", herinnert de arts/ontwerpjunkie zich. "Ik wist waar ik de keuken zou plaatsen, waar de woonkamer zou komen, en ik wist dat ik vanaf de hoofdtrap een bibliotheek zou kunnen runnen."
Een nieuwe catwalk transformeerde een open ruimte bij de oorspronkelijke trap in een bibliotheek met twee verdiepingen. Het decoratieve lijstwerk werd elders in het gebouw gevonden, gestript, opnieuw geverfd en als bekleding geïnstalleerd; het voetstuk tafel werd geborgen uit de lobby. De plafondbehandeling verbergt lelijke oude leidingen.
Geweldige kamer
Een nieuwe kalkstenen open haard nam de plaats in van het originele postzegelvenster van de PO en werd het brandpunt van de huidige grote kamer, een informele woonruimte. De ijzeren roosters die zijn ontworpen om de lobby van de kantoorruimtes te scheiden, blijven op hun plaats, waardoor de zonlicht dat door de originele extra grote ramen van het gebouw stroomt om door te dringen tot de aangrenzende woonkamer gebieden.
Postmaster's Office
De eigenaresse claimde het kantoor van de oude postmeester als haar eigendom en behield de gestencilde deur met kiezelstenen.
Herinterpreteren en hergebruiken
Het herentoilet op de bovenverdieping - compleet met de gootsteen van de conciërge, een vintage toilet en een antieke Kohler-douchearmatuur - functioneerde nog steeds perfect. Belhasen had niet het hart om deze eruit te rukken, dus hield ze een groot deel van de kamer over en werkte de gootstenen bij om een moderne ijdelheid te creëren.
Thuis
Eigenaresse Sarah Belhasen toverde een deel van het oude laadperron van het postkantoor om tot veranda, met de toevoeging van openslaande deuren en een betonnen balustrade.
Vandaag maken zij en haar man, Clyde Woods II (een voormalige professionele worstelaar en geboren in Kentucky met wie Sarah trouwde nadat de renovatie voltooid was), hun thuis in het oude Paintsville PO, die nu een ruime hoofdslaapkamersuite herbergt, vier spectaculaire badkamers en een dubbele open haard die een weelderige, met hout afgewerkte voorkamer verenigt met een minder formele grote kamer.