De strategieën van een landschapsontwerper om de schoonheid en het nut van een kavel van bescheiden omvang te maximaliseren
Lessen landschapsarchitectuur
Mike Eagleton wordt vaak gevraagd om wonderen te toveren van kleine stadskavels. De tuin van de landschapsontwerper uit Denver, rond een bakstenen huisje uit 1929 ten zuiden van het centrum, is een goed voorbeeld van zijn professionele vingervlugheid. Binnen zijn 50 bij 120 voet heeft hij zonnige meerjarige bedden aan de straatkant opgenomen, een privé-ingang aan de achterzijde, een verhoogde buiteneetkamer, een afgelegen loungeterras, een tapijt van gazon, uitzicht op het bos, een oppotschuur en verschillende bestemmingswandelingen die leiden tot muzikale, morsende fonteinen. Voor- en achteringangen, de laatste gemarkeerd door een prieel van blauwe regen in de steeg achter zijn eigendom, maken een tuinwandeling van thuiskomen. Bijna het hele jaar door, ondanks zijn Zone 6-klimaat, met zijn ijskoude winters en bakkende zomers, heeft hij iets in bloei - in potten en borders en bovenop priëlen. Schaduwbomen verdringen de huizen van buren, en het is gemakkelijk om te vergeten, wanneer hij, zijn vrouw en hun tienerkinderen buiten zitten te chillen, dat ze zich in een metropool van 600.000 mensen bevinden.
getoond: Een gebogen houten poort links van de vooringang komt uit op een fontein die het straatgeluid dempt. Het stenen pad leidt van voortuin naar achtertuin.
Georganiseerde ruimtes
Het was niet zo gemakkelijk in 1989, toen het paar het huis kocht, dat wijd open stond aan de drukke straat met weinig meer tuin dan een terras in de achtertuin en een stukje gras. Gelukkig waren er een paar volwassen bomen en Eagleton wist dat hij zijn krappe perceel groter kon laten lijken met een goed doordacht plan voor ontmoetingsplekken en speelruimte voor de kinderen. "Of je nu van formele of informele dingen houdt", zegt hij, "de geest wil organisatie. En als je buitenruimtes creëert die een doel hebben, dan gebruik je ze." Geleidelijk aan kreeg de tuin vorm het heeft vandaag de dag, met poorten en priëlen die doorgangen markeren, bomen en struiken beschutten, en gastvrij fonteinen. Zijn landschapsarchitectuurlessen zullen elke aspirant-tuinier met grote verwachtingen voor een kleine ruimte zeker inspireren.
getoond: Net binnen de poorten verzamelen dramatische, grootbladige colocasia en varens zich rond een muurfontein die het verkeerslawaai van het steegje helpt dempen.
Les 1: Maak een voortuin
Ontwerp een gracieuze tuin aan de voorkant om te pronken met de beste eigenschappen van uw huis en privacy te bieden. Eagleton combineerde de scherpe lijnen van zijn vintage huis met zachte vaste planten in Engelse stijl die bloeien tegen formele heggen. De heggen - brandende dwergstruik, Euonymus alatus 'Compactus' - zijn veel vriendelijker en goedkoper dan gemetselde muren en omdat ze zich aan weerszijden van de centrale treden uitstrekken, lijkt het perceel breder. De lage stenen keermuur die hij installeerde om zijn bedden te omranden, past bij de warme bakstenen gevel van het huis, terwijl de gebogen metalen poort, ooit het frame van een oud kerkraam, de gebogen voordeur weerspiegelt. Boomvormige roos van Sharon en schijnhortensia, gelaagd tussen de geknipte heggen, schermen de vooringang af en creëren de illusie van meer diepte van straat tot huis.
getoond: Tuinontwerper Mike Eagleton heeft het aan de straat gerichte landschap van zijn huis gelaagd voor schoonheid en privacy.
Les 2: Ga groots met Hardscape
Probeer de ruimte niet te maximaliseren door trappen en looppaden te klein te maken; paden moeten minstens 1,20 meter breed zijn, zegt Eagleton. Schrale verharde gebieden zien er niet uit met je huis - zelfs bescheiden huizen bieden een grote structuur om tegen te werken - en ze zullen verder krimpen als er planten omheen groeien. Eagleton verbreedde de bestaande trappen en bordessen in zijn entreehof en verving het originele donkerbruine beton met gekleurd beton met een patroon dat de plavuizen van zijn keermuur nabootst en de tuin vollediger met de. verbindt huis.
getoond: Het stenen pad van de achtertuin, een recht schot van achterpoort naar keukendeuren, scheidt het gazon en de lounge van het eetdek.
Les 3: Vervaag de grenzen van uw lot
Leen van uw buren door onnodige zijhekken te vermijden die de aandacht vestigen op de grenzen van uw kavel. Dankzij zijn niet-omheinde voortuin versmelten de weelderige vaste planten van Eagleton met een vloed van jeneverbessen naast de deur, wat erop duidt dat beide tot één landschap behoren. Dezelfde truc werkt met bomen, zegt hij, dus zorg ervoor dat degene die je plant de zichtbare op andere eigendommen niet blokkeert. Als je verder kijkt dan je eigen takken, vooral als ze lijken op andere takken in de buurt, lijken ze allemaal deel uit te maken van hetzelfde uitgestrekte plaatje.
getoond: Een bristlecone den en een blauwe spar scherm het ceder eetdek. Containers gevuld met zomerse eenjarigen - goudsbloemen, petunia's, impatiens en wijnrankende mandevilla's - verzachten de hoek bij de potschuur en brengen kleurrijke bloesems dichtbij genoeg voor gasten om van te genieten.
Les 4: Buitenkamers uithakken
Deel grote buitenruimtes op in kleinere ruimtes. Uw tuin voelt groter aan als u niet alle "kamers" tegelijk kunt zien, een effect dat Eagleton bereikte door kleine hellingsveranderingen, ommuurde omheiningen en plantenschermen. De oorspronkelijke achtertuin was grotendeels gazon met esdoorns, meidoorns en sparren langs de randen, en een krap houten dek. Na verloop van tijd verving hij het dek door een verhoogd dek van 8 voet groter en omlijst het met plantenbakken met landschapsbanden die 2 voet hoger zijn dan de tuin eronder. Deze plantenbakken omringen de eetplek met close-up bloemen en blokkeren selectief grotere uitzichten op de tuin met dwerg Alberta-sparren. Hij liet een stuk gazon achter voor zijn kinderen, maar aan het ene uiteinde, tussen het en de keukendeur, ontwierp hij een buitenlounge, afgeschermd met een andere planter - deze 18 inch hoog en 12 voet lang - gevuld met boomvormige bosbesstruiken en golvende coleus en ongeduld.
getoond: Een loungeruimte is verscholen tussen het verhoogde eetterras - afgeschermd met conische dwerg Alberta-sparren - en een plantenbak waarin bosbesbomen zich vermengen met coleus en roze en witte impatiens.
Les 5: Zijtuinen terugwinnen
De ruimte aan weerszijden van uw huis wordt vaak gezien als een utilitaire doorgang van voortuin naar achtertuin. Het wordt nauwelijks gebruikt en zelden bewoond, behalve als hondenren of als verzamelplaats voor vuilnisbakken en zakken potgrond. Voor Eagleton is het een kans - voor een privé, meditatief landschap dat je helpt te ontspannen terwijl je van de lawaaierige wereld naar een vredige tuin gaat. "Mensen leggen graag paden in het midden van hun tuin, maar er is een troost voor een beschermd pad naast het huis, beplant met dingen waar je kunt stoppen en naar kunt kijken, maar ook een lange, dramatische blik op wat komen gaat." Nog een tip: als uw perceel aan een steeg grenst, zoals velen in de oudere districten van Denver, maak dan uw deel ervan mooi. Aangezien dit je gebruikelijke tuiningang kan zijn als je eenmaal in de garage hebt geparkeerd, train je een wijnstok langs de buitenmuren, voeg je een sierhek toe en stop je een fontein - een welkomstbriefje - net binnen.
getoond: Aan de overkant van het gazon brengt een granieten bol, verscholen tussen varens en hosta's, het subtielste geruis van water naar de lounge net buiten de keuken.
Les 6: Accent met containers
Rond deuren, loungeplekken en ingangen brengen grote containers vol bloeiende eenjarigen leven en zachtheid op verharde plekken en laten je planten van dichtbij bestuderen. Ze voegen kleur toe en vestigen de aandacht op waar je het wilt hebben. Eagletons potten met impatiens, fuchsia's, petunia's en begonia's verzamelen zich rond zijn buitenlounge, eetterras en oppotloods, evenals in de buurt van deuren en poorten. "Wees selectief", waarschuwt hij. "Containers hebben onderhoud nodig." Groepeer potten voor effect en kies een hoofdkleur, samen met secundaire, harmoniserende tinten. "Met te veel kleuren," legt hij uit, "overheerst niets; er is geen verklaring."
getoond: Bodembedekkend Geranium biokovo gedijt goed in de schaduwrijke zijtuin. Om de wandeling van achtertuin naar straat interessanter te maken, is een grote pot gevuld met eenjarige phygelius, impatiens en begonia's.
Les 7: Gebruik stromend water
Gebruik verschillende fonteinen in de tuin, vooral bij toegangspunten en zitplekken, om verschillende gebieden met contrasterende watermorsingen en sculpturale elementen te onderscheiden. De vier van Eagleton variëren van een gladde granieten bol tot een Japanse trog, met geluiden die rustgevend murmelen of spatten om stadsgeluid te maskeren.
getoond: Te midden van lelies en geldkruid is een tuin in Japanse stijl met een betonnen trogfontein die druppelende geluiden toevoegt die op het eetdek te horen zijn.
Les 8: Plant voor alle seizoenen
Hoewel dit uw tuin niet letterlijk vergroot, zal het uw beleving ervan vergroten. Net zoals fonteinen bijdragen aan de dimensie van geluid, vergroten de kleuren van esdoornbladeren, tulpenbollen en rozen ons bewustzijn van de natuur en de grotere wereld waartoe wij en onze landschappen behoren. In de tuin van Eagleton wordt het hele jaar door een show gegeven, van lentekrokussen en forsythias tot de zomer hortensia's, daglelies en phlox en verder door Japanse anemonen in de vroege herfst en bloeiende toverhazelaar in de late herfst november. Zelfs in het holst van de winter behoudt de tuin zijn sterke groenblijvende structuur - voornamelijk taxussen, buxus en sparren - terwijl de potschuur hem een sprong geeft bij het starten van nieuwe vaste planten in de winter voor de belofte van de lente vooruit.
getoond: Een groep potten met geknipt buxus en Calathea triostar markeer de aankomstzone.
Een vleugje genade
Dubbele poorten en een gewelfd prieel van blauwe regen markeren de ingang van het steegje. De tuinboog, een van Eagletons verbindende motieven in het hele landschap, geeft een sierlijk contrapunt aan het anders lineaire ontwerp.
Een plek om te planten
Toen Mike Eagleton besloot zijn oppotschuur te bouwen, was zijn verlanglijstje lang: "Ik wilde een plek om gereedschap op te slaan, tere planten te overwinteren, buitenkussens en parasols op te slaan tijdens de winter, en natuurlijk een plek om planten op te potten." De buitenkant moest zijn vintage huisje aanvullen, en warmte en elektriciteit zouden het van zonsopgang tot ver na zonsondergang nuttig maken, in elk geval seizoen.
Veel opslag
De schuur heeft een grenenhouten vloer en wanden van grenen planken, met gebruiksvriendelijke functies zoals ophangrekken voor tuingereedschap, gemakkelijk schoon te maken aanrechtbladen van gegalvaniseerd metaal en een roestvrijstalen gootsteen met een zwanenhalskraan voor het vullen van gieters en afwassen na werk.
Multifunctioneel tuinhuis
Open planken onder luifelramen houden kruiden blij als het weer koud wordt, en een handige uitkiepbak houdt potgrond bij de hand. In de zomer biedt het kleine tuinhuis een extra voordeel: het is gunstig gelegen naast het eetdek en dient ook als een back-upkeuken voor entertainment.
Het plan: voortuin
Eagleton verdeelde zijn lange, smalle stadskavel in verschillende zones om te gebruiken en te genieten. Van de gebogen metalen poort aan de voorkant tot het omheinde prieel dat uitkomt op de achterste steeg, zijn ontwerp combineert openheid en beslotenheid om verkenning uit te nodigen en ongewenste uitzichten af te schermen.
Het plan: achtertuin
Een speelgazon, een loungeterras en een eetterras trekken de familie naar buiten bij zacht weer, terwijl de openslaande deuren en grote ramen de tuin van binnenuit zichtbaar houden.
