Toen een echtpaar 25 jaar geleden in een opwelling een boerderij kocht, vroegen ze wat de oorspronkelijke boeren zouden hebben gedaan voordat ze gingen renoveren
De integriteit van een huis respecteren
Huizen zijn niet gebouwd als museumstukken. Smaken veranderen, er komen nieuwe materialen bij en elke eigenaar mag beslissen of de plaats een extra bad of een helikopterplatform nodig heeft. Een nieuw gekocht huis kun je dus maar beter niet benaderen met fluwelen handschoenen en angst voor verandering, toch?
Dat hangt ervan af, suggereert Lynn Lillian, die een leidende rol speelde bij de renovatie van de boerderij van haar familie in Warwick, New York. Ze zou de keuken beslist niet terug naar de kelder verplaatsen, waar het waarschijnlijk rook aan het verzamelen was rond de tijd dat George Washington door de stad trok. En ze was niet van plan om de originele met de hand gehouwen balken van de eetkamer te bedekken, die een vorige eigenaar met groot effect had blootgelegd. Tegelijkertijd "wilden we niet dat de integriteit van het huis in gevaar zou komen", zegt ze. "We wilden geen muren verplaatsen of neerhalen of een kathedraalplafond plaatsen." Bij het ontwerpen van haar 21e-eeuwse keuken, vroeg ze haar architect, Jeff DeGraw: "Wat zouden de oorspronkelijke boeren hebben? gedaan?"
Een interessante vraag, zo blijkt.
Architect en keukenontwerper:Jeff DeGraw, DeGraw & DeHaan Architecten, Middletown, NY
Hoofdaannemer en schrijnwerker: David Bartnowksi, Warwick, NY; 845-987-0067.
Voordeur Catchall
Geworteld in een stad die bekend staat om zijn appelfeesten en uienvelden, had het huis met vijf slaapkamers en drie badkamers duidelijk herhaalde aanvallen doorstaan. Lynn en haar man, Mitch, kochten het 25 jaar geleden in een opwelling, toen ze voor een dag jonge filmmakers waren uit Atlantic City, New Jersey. De plaatselijke historische vereniging koppelde het huis aan het einde van de 18e of het begin van de 19e eeuw, maar niemand wist wanneer de originele open haard en schoorsteen waren verdwenen, hadden de hoofdtrappen en voorramen hun postkoloniale proporties gekregen en had zich een portiek om de voorkant. Of waarom het 2900 vierkante meter grote huis drie voordeuren had.
Wat leidt tot een verwante vraag Als authenticiteit uw doel is, welke van de grijze herhalingen van een huis wilt u dan behouden?
getoond: De nieuwe modderkamer, met zijn bootvriendelijke arduinen vloer en haken en plank voor jassen en hoeden, leidt gasten, kinderen en huisdieren naar de kamer-voor-alles-keuken.
Haken:Restauratie Hardware
Verf:Benjamin Moore
Cottage Hutch, Commercieel Bereik
Eén ding leek duidelijk: na jaren in de tochtige oude plek te hebben gestaan, waren de nieuwste huiseigenaren klaar om er hun eigen stempel op te drukken. "De keuken was zo klein dat je de vaatwasser niet kon uitladen zonder de deur te blokkeren", herinnert Lynn zich. ‘Er was geen plek om je laarzen neer te zetten. Het leven werd slechts in een deel van het huis geleefd omdat er geen stroom was." Op de tweede verdieping was de indeling zo onhandig dat je van de ene slaapkamer door de andere moest lopen om bij de hoofdtrap te komen.
Geen idee meer van 20-plussers die het huis hadden gekocht voordat ze de kelder op de onverharde grond of de lokale bevolking hadden bekeken? scholen, het echtpaar had nu drie kinderen, een heleboel huisdieren en een druk sociaal leven, waarvan het grootste deel draaide om de fornuis. Ze hielden van de originele pleistermuren, het sfeervolle kraken en verzakken, het plezier om vrienden te vertellen dat ze een 18e-eeuwse 'geboortekamer'. Maar om de naam van een film waar Mitch op dat moment aan werkte te parafraseren, er moest iets gebeuren... schenken.
getoond: Door aan de achterkant iets toe te voegen, konden de huiseigenaren - serieuze koks en enthousiaste entertainers - een royale verzamelruimte met afwerkingen die zowel pro-functie als traditioneel vieren ongepaste keukenstijl.
Hanglampen en barkrukken:Aardewerk schuur
Werkbladen:M. Teixeira Speksteen
Wasbak:Rohl
Kranen:Dornbracht
Vloeren:Antiek en vintage hout
Toegevoegd aan Na verloop van tijd
'Een van die vreselijke sneeuwstormen spoorde ons aan om Jeff te gaan bezoeken,' zegt Lynn. "Het zorgde ervoor dat de veranda zich van het huis begon te scheiden." Bovendien hadden ze upgrades nodig voor het dak, de isolatie en de verwarmings- en koelsystemen, plus nieuwe baden, mogelijk een modderkamer, zeker een grotere keuken, meer privacy boven, misschien zelfs een meester suite. "Het begon als een toevoeging aan de achterkant", zegt Mitch, "en groeide gewoon."
Een belangrijke regel negerend - vrienden laten vrienden geen vrienden inhuren - bracht het paar niet alleen buurman DeGraw binnen, maar ook hun oude vriend, algemeen aannemer David Bartnowski.
DeGraw maakte plannen voor de toevoeging en voor reparaties gericht op het vrijmaken van rijstroken naar boven en beneden - en begon er meteen aan te sleutelen. "Het was zo'n prachtig oud huis", zegt hij tactvol. "Ik wilde de juiste pasvorm en schaal krijgen en niet overweldigen."
getoond: De toevoeging die de familiekamer bevat, ging in de 19e eeuw omhoog op een onverharde ondervloer met boomtakken voor balken. De lambrisering is begin 1900 en de zichtbare balken zijn toegevoegd tijdens een 'update' uit het midden van de 20e eeuw. Maar, zegt architect Jeff DeGraw, "we kunnen er niet achter komen wanneer of waarom ze die deur hebben geplaatst", nu rood geverfd aan de buitenkant.
Banken:Aardewerk schuur
Koffietafel:Stickley, Audi & Co.
Een mix van nieuw en oud
Bartnowski voelde hetzelfde, min of meer. Maar hij zag geen zin in om te romantiseren wat hij vond terwijl hij de aluminium gevelbeplating afpelde en rond de drooggelegde stenen fundering snuffelde. "Toen we met de renovatie begonnen, hadden we een vergadering en ik zei dat er grote structurele problemen waren", herinnert hij zich. "De modderbanken waren verrot. Een hele post was weg. De vorige eigenaren hadden niet goed voor het huis gezorgd. Dat was zijn geschiedenis." Misschien, opperde hij, was het tijd voor een smaakvolle begrafenis.
Stilte.
Een paar dagen later belde Lynn terug. Zij en Mitch hadden er lang over nagedacht en in plaats daarvan voor reanimatie gestemd.
getoond: De eetkamer heeft eeuwenoude vloerplanken en met de hand uitgehouwen balken, een nieuw hok gemaakt van geborgen grenen en een tafel gebouwd door huiseigenaar Mitch Lillian.
Kroonluchter en stoelen:Restauratie Hardware
Ramen en deuren (toevoeging):Marvin
Vernieuwde voorsalon
Dus begonnen Bartnowski en zijn bemanning naar buiten, terwijl ze zich een weg baanden om de omlijsting en zijn zwakheden bloot te leggen. Ze gebruikten eiken wiggen om de modderbank bloot te leggen en te repareren en gestabiliseerde secties van 8 en 10 voet met dwarsbalken voordat ze de secties aan elkaar bonden. "We konden het huis niet waterpas zetten, dus hebben we het rechtgetrokken", zegt hij.
Het was frustrerend werk. "We hadden een D8 kunnen hebben" (zoals in een Caterpillar-bulldozer) was de grap van de bemanning.
Weken werden maanden. Isolatie ging omhoog naast nieuwe kozijnen en cederhouten gevelbeplating, oude ramen werden gerepareerd en de achterste toevoeging werd op zijn plaats geschoven.
getoond: Zachte kleuren en stoffen brengen de warme houttinten van de vintage meubels en originele grenen vloeren naar voren.
Gordijnen:Waverly
Bank, stoel en poef:Restauratie Hardware
Tapijt:Aardewerk schuur
Helderdere hoofdslaapkamer
Om een subtiele scheidslijn te creëren tussen het oudste deel van het huis en een gedeelte dat vermoedelijk dateert uit de jaren 1800, voegde DeGraw een pilaster toe in de voorgevel. "We hebben geprobeerd de chaos te respecteren", zegt hij.
De omhullende veranda heeft deze aarde verlaten. Het maakte het huis donker, en Lynn en DeGraw dachten dat het, amper 100 jaar oud, relatief nieuw was en niet geschikt voor wat oorspronkelijk een koloniale hal was.
En zo begon een heen-en-weer poging om na te denken over wat goed voelde voor het huis en voor de nieuwste eigenaren, van a kleinere, meer architectonisch geschikte portiek aan de voorkant naar een prachtige modderkamer met koperen dak op de? kant.
getoond: De nieuwe mastersuite met dakkapel brengt licht binnen door ramen die zijn afgestemd op bestaande dubbele hungs.
Rustgevend meesterbad
Wat de afwerking betreft, bevond het hechte team zich op een golvende lijn tussen alle nieuwe en oude. Neem de keuken, die zich op de eerste verdieping van de aanbouw bevindt. Met zijn glanzende bereik, tot het plafond reikende metrotegel en bijna 650 vierkante meter, is het nauwelijks koloniaal schilderachtig. Tegelijkertijd heeft het een open haard, een traditioneel laag plafond, prullenbakken voor landelijke winkels en brede vloerplanken met zichtbare vierkante spijkergaten. Lokale timmerlieden bouwden de kasten en schilderden ze ter plaatse, op de ouderwetse manier, dus "het zag er niet uit alsof een kartonnen doos openging en er kwamen kasten uit", zoals DeGraw het uitdrukt.
Dat gezegd hebbende, schrok hij toen Lynn, denkend als een boer die niet aan inbouwkasten dacht, aankondigde dat ze twee reeksen onderkasten zou gaan verbreken met een antiek hoekhok.
DeGraw aarzelde. Dat deed Bartnowski - en zijn normaal gesproken timmerman, Ray Knapp. "Niemand van ons wilde het", verklaart Mitch.
Lynn negeerde ze gewoon allemaal en hielp persoonlijk bij de installatie van het hok. "Ik ben er heel blij mee", zegt ze. En raad eens: nu, iedereen ook.
getoond: Gewelfde spiegels, een vrijstaande tafel en nieuwe grenen vloeren versterken de mix van antieke stijl en eigentijdse functie.
Spoelbakken:Kohler
Spiegels:Lowe's
schansen:Restauratie Hardware
Frisse vintage styling
Samen besloten Lynn en DeGraw dat de nieuwe portiek er niet helemaal goed uitzag en sprongen in de auto om het gebied te verkennen voordat ze aanklopten bij een vreemde. deur, het opmeten van haar ingangsveranda, en naar huis terugkerend om de bemanningsleden de veranda te laten aftrekken, omhakken en opnieuw bevestigen gebouwd. Lynn maakte nog een U-bocht nadat ze vijf dagen over het platteland had gereden, haar metselaar op sleeptouw, om de juiste steensoort voor de nieuwe open haard te identificeren. Toen het halverwege was, realiseerden zij en DeGraw zich dat het er... verkeerd uitzag, en ze haalden de stoïcijnse metselaar over om het af te breken en over te schakelen op baksteen. "Ik zeg graag dat architectuur heel erg op koken lijkt", zegt DeGraw. "Je begint met een recept, maar je past het aan."
Bijna twee jaar hiervan - laat staan op een bouwplaats wonen waar Mitch zou terugkeren na vermoeiende stints op locatie - zou de banden kunnen proberen die beste vrienden binden. Maar het team blijft hecht. Tegenwoordig ziet zelfs Bartnowski de romantiek in het behouden van wat er is, wanneer je kunt. "Bij elke recessie zijn er ambachten en ambachtslieden die verloren gaan, die je echt niet meer zult zien", zegt hij. "Dus het is goed dat er mensen zijn die waarde hechten aan historie en de uniciteit van een huis en bereid zijn te doen wat nodig is om dat intact te houden."
Wat Mitch betreft, hij bekent dat hij nog steeds dagen heeft waarop hij zich afvraagt of ze geld hadden kunnen besparen door helemaal opnieuw een energiezuiniger huis te bouwen. "Maar het gevoel van het huis", zegt hij, verwijzend naar de uitstraling van een lang leven, goed geleefd, "daar voel ik me goed bij."
getoond: Het bad in vintage-stijl kijkt uit op dubbele wastafels op voetstuk.
badkuip:Zonsopgangspecialiteit
Plattegrond: Boerderij Eerste Verdieping
Het huis, op een steenworp afstand van een voormalige melkveeschuur, kreeg twee open haarden en 1.800 vierkante meter met een mudroom-poeder-room bumpout en een aan de achterzijde keukentoevoeging met een master suite boven.
Plattegrond: Boerderij Tweede Verdieping
De portiek is ook nieuw, net als een pilaster in de gevel die een 19e-eeuwse toevoeging afbakent die nu de familiekamer herbergt. Samen met nieuwe baden kreeg de vernieuwde tweede verdieping een betere doorstroming.
