Pomysłowa mieszanka zakrzywionych tarasów, żywych kwiatów i bujnych sukulentów zmienia wymagające podwórko
Spokojna oaza
Ogród to nie tylko miejsce dla roślin, to także przestrzeń dla ludzi. Dlaczego więc nie uczynić go tak atrakcyjnym i kompletnym jak każde pomieszczenie w pomieszczeniu?
Taka była filozofia przewodnia Pameli Volante, kiedy kupiła swój dom w stylu hiszpańskiego odrodzenia z lat 20. XX wieku w Westwood w Kalifornii. Nieruchomość była duża, oferowała dużo miejsca do pracy, ale podwórko, pomimo wieku domu, pozostało niezabudowane. „To wszystko było katampusem”, mówi Pamela, projektantka krajobrazu i wnętrz, „spadała od prawej do lewej i od z powrotem do przodu." Było kilka dojrzałych drzew, ale poza tym podwórko składało się z betonowego skrawka z sznur do bielizny. Mimo to inspirował ją nierówny, nieulepszony teren. „Stoki nadały posiadłości charakter” – mówi. „I miałem czystą kartę”.
Pokazane: Centralnym punktem ogrodu jest okrągła fontanna i staw, wyłożone niebieskimi kafelkami, które odbijają niebo. Falbana ucha jagnięcego otula obwód dla podkreślenia, jego rozmyta faktura zmiękcza brzeg zaprawy murarskiej.
Altana do użytku przez cały rok
Uznając, że tradycyjny prostokątny dziedziniec, który byłby uzupełnieniem domu, nie sprawdziłby się na pochyłym terenie, Pamela opracowała szereg tarasowych łóżek ogrodowych na różnych poziomach. Zaczęła od okrągłej fontanny i stawu pośrodku, z zakrzywionymi łóżkami zamkniętymi w zastawie ściany oddalające się od środka we wszystkich kierunkach jak fale na wodzie i zakrzywione stopnie prowadzące do środka i na zewnątrz.
Po przeciwnych stronach fontanny umieściła miejsca do siedzenia: altanę na niższym poziomie w pobliżu domu, a po drugiej stronie wzniesionego, otoczonego trawą stawu, przytulne wycięcie na dwa krzesła. Do ścian oporowych Pamela wybrała bloczki z betonu z recyklingu o wyglądzie grubo ciosanym. Na podłogach patio, stopniach i obrzeżu stawu użyła zwietrzałej cegły ułożonej w okrągłe wzory, której delikatny czerwony kolor przypominał terakotę pokrytego dachówką domu.
Pokazane: Żelazna altana otacza widok na ogród z dolnego patio. Ponieważ żywy odcień bugenwilli występuje nie w kwiatach, ale w przypominających płatki liściach, roślina zapewnia kolor w tym miejscu do siedzenia bez przyciągania pszczół.
Smak sukulentów
Wybór roślin Pameli odzwierciedlał wiele wpływów. Odziedziczyła silne geny ogrodnicze, a jej lista życzeń była długa i zróżnicowana. Od swojej angielskiej babci, która miała zadbany ogród kwiatowy, zakochała się w różach. Jej włoski ojciec też kochał ogród, ale bardziej nieformalnie. Miał też staw i fontannę, dzięki czemu nauczyła się tworzyć i pielęgnować własne. Z biegiem lat zafascynowała ją także sukulenty, więc znalazły miejsce w jej planie.
Pokazane: Ogon Burro spływa kaskadą po glinianym garnku. Podobnie jak wiele sukulentów, toleruje sporadyczne zaniedbania, dzięki czemu jest idealną rośliną doniczkową.
Dramatyczne kombinacje
Ponieważ w południowej Kalifornii przestrzenie zewnętrzne mogą być używane przez cały rok, „nie ma tu czegoś takiego jak okres uśpienia”, mówi Pamela. W rezultacie postanowiła skoncentrować się na liściach, wybierając rośliny o różnej wysokości i sylwetce oraz wykorzystując je w dramatycznych kombinacjach. Zestawienie dwóch lub trzech dużych okazów z kępami małych roślin dodaje głębi i pełni ogrodowi, jak wtedy, gdy duża agawa współpracuje z nisko rosnącymi sedumami, które szybko się rozprzestrzeniają, wytwarzając masę koloru.
Pokazane: Lawenda morska łączy się z ogromnymi, mięsistymi liśćmi Agawa attenuata dla dramatycznego kontrastu. Różowe róże i bugenwille dodają żywego koloru.
Zorganizowany chaos
Chociaż rośliny za ścianami oporowymi wyglądają swobodnie, istnieje organizacja w pracy. Rząd dostojnych agaw dowodzi z jednej strony, a rząd „Podwójnej rozkoszy” z drugiej; wspólnie kierują wzrok na część wypoczynkową między nimi. Separacja rozwiązuje również problem różnych potrzeb roślin w zakresie nawadniania. Pod różami Pamela zasadziła równie spragnione jadalne truskawki, tak jak jej ojciec rysował zarówno ptaki, jak i wiewiórki. Na wierzchu agawy znajduje się delikatny czosnek towarzyski, wybrany ze względu na mocno kontrastującą teksturę.
Poza agawami i rabatami róż, drzewa i krzewy zapewniają cień i zapewniają prywatność. Pamela uzupełniła sękate drzewa oliwne, które już znajdowały się na terenie zakładu, odpornym na suszę południowoamerykańskim drzewem jedwabnej nici, która jesienią wydaje duże różowe kwiaty; zimą, gdy liście opadają, jego kolczasty pień staje się jeszcze bardziej zauważalny. Euforbia kolumnowa, szczególny faworyt, również dzieli tę przestrzeń. Dla kontrastu z mocnymi, rzeźbiarskimi formami sukulentów dodała delikatnie ulistnioną, falującą malwę, która ma tę zaletę, że przyciąga motyle.
Pokazane: Sukulenty i byliny łączą się w uderzający efekt; tutaj lodowatoniebieskie senecio miesza się z lawendowymi asterami, a pod ścianą rzeźbiarskie euforbia łączy się z wysmukłym krzewem ślazu drzewnego.
Miejsce prywatne
Druga część wypoczynkowa, usytuowana nieco pod górę od fontanny, zapewnia alternatywne miejsce do oglądania ogrodu. Chociaż to małe patio jest otwarte na żywioły, wydaje się schronione dzięki obfitemu baldachimowi zapewnianemu przez drzewo z jedwabnej nici i gęste nasadzenia w podwyższonych łóżkach, które go otaczają. Lilie Calla wystają zza liści szerokolistnych Bergenia crassifolia, a paproć i ogon osiołka w koszach zwisających z konarów drzew unoszą się nad krzesłami. Naelektryzowany żyrandol i oświetlenie pod drzewami oświetlają w nocy patio.
Taras z widokiem na miasto
W przeciwieństwie do podwórka, które koncentruje się do wewnątrz, ten taras na garażu wychodzi na miasto poniżej. Ta sama czerwona cegła użyta na podwórku, również ułożona w okrągłe wzory, łączy obie przestrzenie. Trąbkowate winorośl zasłania przednią balustradę, łagodząc widok na panoramę miasta poniżej. Podwyższona część patio łączy się z jadalnią.
Wreszcie, obok stiukowej ściany z tyłu ogrodu, Pamela zasadziła bostoński bluszcz, wiedząc, że z czasem winorośl pokryje całą powierzchnię. Zielone ściany skupiają uwagę na wnętrzu, mówi. „Kiedy jesteś w ogrodzie, chcesz czuć się odsunięty od świata”.
Chociaż od tego czasu przeprowadziła się z Westwood i cieszy się nowym ogrodem, Pamela wspomina, że urok tej zielonej oazy był najbardziej widoczny, gdy odwiedzili znajomi, przechadzając się ścieżkami, a następnie przysiadając na niskich murkach lub wędrując na przedni pokład, aby zobaczyć miasto, by w końcu wrócić na ogród. „Wszyscy się tam zrelaksowali” – mówi Pamela. „Nikt nie chciał wyjeżdżać”. Z zachwytem wspomina zaskoczenie, jakie wyrażali goście, gdy dowiedzieli się, że ogród jest nowy. Jeden z gości zauważył, że dzięki bujnemu, pełnemu wzrostowi wydaje się, że musiał ewoluować organicznie przez dziesięciolecia. Mówi Pamela z uśmiechem: „To po prostu efekt, na który liczyłem”.
Plan ogrodu
