Po 70 latach spędzonych w tej samej rodzinie, masywny domek staje się samowystarczalny – z pomocą nowych, zręcznych właścicieli
Rozkosz majsterkowiczów
Każdy może znaleźć dom, który jest już „zrobiony”. Znacznie trudniej jest znaleźć dom w odpowiednim stanie potrzeby – dobrze zbudowany, dobrze zachowany i pragnący przerobić. „Łazienki były oryginalne, kuchnia miała stare metalowe szafki – we frontowym wejściu wciąż znajdował się kącik na telefon!” mówi Jim Zembruski, wspominając pierwszy raz, kiedy on i jego żona Sharyn przyjrzeli się uważnie ich kolonialnej kolekcji z 1938 roku. Odrodzenie.
Nie zrobiono nic strasznego w domu, w którym ostatnio mieszkała 99-letnia kobieta, której rodzice byli pierwszymi właścicielami. Właściwie niewiele zostało zrobione, co oznaczało, że pomimo całego swojego uroku i dobrych proporcji, mały domek miał długą listę miodów. Doskonały! „Kiedy szukaliśmy przeprowadzki, chciałem mieć projekt” — mówi Jim.
Pokazane: W ramach przemyślanej renowacji całego domu właściciele tego Odrodzenia Kolonialnego z 1938 r. Ukryli salon osobliwe falbany wbudowane za bardziej dopasowanymi wykończeniami i zainstalowane nowe płaskie drzwi i odsłonięte zawiasy.
Dobre kości
Z drugiej strony Sharyn wymagała odrobiny przekonywania. Przyciągnęła ją do domu, ponieważ znajdował się na pożądanej parceli na atrakcyjnej ulicy w Easton w stanie Connecticut, w niewielkiej odległości od pracy Jima w firmie marketingowej i komunikacyjnej. Doceniła również jego solidną konstrukcję, którą Jim przypisuje jakości drewna i kunsztowi wykonania, kiedy został zbudowany. „To wymagało dużo pracy, ale wszystko było w świetnej formie” – wspomina bez ironii.
Pokazane: Kominek w salonie ma nowe kinkiety ze szczotkowanego niklu i bezproblemowy wkład na gaz.
Ukryte piękno
Mimo to „musiało się trochę przyzwyczaić”, mówi Sharyn, wspominając staromodny rozmiar i ogólny stan domu: parszywe podwórko, przestarzałe wanny, zabytkowa kuchnia z laminatu i zardzewiałego metalu i tylko 1800 stóp kwadratowych, nie licząc niedokończonej piwnicy i strych. Po rozłożystym, nowo wybudowanym w pobliżu domu, w którym wychowywali swoje dzieci, było to trochę trudne.
Jakby uzasadniając swoją sprawę, dom przyszedł z ręcznie wypisanymi planami z 1938 roku, wraz z rysunkami wbudowanych do przechowywania pościeli, zastawy stołowej, książek i przedmiotów kolekcjonerskich. Podobnie jak gipsowe ściany i dębowe podłogi, te urocze organizery do szafek przed szafami wciąż stały gotowe do służby.
Pokazane: Odbijające światło wykończenia dodają wymiaru wąskiej przestrzeni.
Możliwości
Para rozmawiała o dodatku, ale martwiła się, jak mówi Jim, że może „wyglądać, jakby został przykręcony z tyłu”. I w każdym razie, z córką na studiach i synem praktycznie za drzwiami, czy nie przygotowywali się do nowego życia tak pustego gniazdujące? Sharyn, księgowa, stwierdziła, że to „dom idealnej wielkości dla nas dwojga i przy niższych kosztach”.
Pokazane: Właściciele domów Sharyn i Jim Zembruski stoją po bokach drzwi do przejścia, przez które światło wpada do pokoju.
Osobiste must-have
Co najważniejsze, „mogliśmy zrobić to, czego chcieliśmy” — wspomina Jim i okazało się, że ulepszenie tego, co było przez cały czas – plus kilka ustępstw na rzecz osobistego gustu, praktyczności i… czasy. Wysoko na ich liście znajdowała się pralnia na pierwszym piętrze, a także asortyment wikingów i lodówka na wino. Jeśli chodzi o wykończenia, mówi Jim: „chcieliśmy, aby dom wyglądał tak blisko epoki, jak to możliwe, ale nie tak ściśle, abyśmy nie kupowali czegoś, co nam się podobało, ponieważ było 10 lat przerwy”.
Pokazane: Pralka i suszarka chowają się za drzwiami szafek w dawnej wnęce śniadaniowej, która obecnie służy jako przedłużenie kuchni.
Obejmując układ
Mogli mieszkać w istniejącym układzie, z wąską kuchnią kambuzową i pojedynczą łazienką na piętrze. Modernizacji wymagały zarówno łazienki, jak i kuchnia, podobnie jak zabudowa salonu, która przetrwała lata z wykończeniem w stylu Jaś i Małgosia. Logiczne miejsce dla biura Sharyn, pokój gościnny, nie miało miejsca do przechowywania i biurka, a architektura krajobrazu była zerowa, poza poszarpanym, zasłaniającym słońce rododendronem, który skrywał ładny, przypominający werandę przejście. Co gorsza, dom, klasyczny pożeracz energii z lat 30., przepuszczał powietrze jak szalony.
Pokazane: Oryginalna trzynarożna szafka została przywrócona półmatową farbą, a oryginalne dębowe podłogi zostały wykończone poliuretanem.
Cierpliwość w budowie
Następna rozmowa dotyczyła Jima pełniącego funkcję generalnego wykonawcy i wynajmowania kolejnego miejsca, dopóki nie opadnie kurz. „Powiedziałam: »Nie ruszam się dwa razy, to zbyt traumatyczne«” — wspomina Sharyn. „Więc mieszkaliśmy tutaj i pracowaliśmy wokół siebie – i zawsze upewnialiśmy się, że jedna łazienka działa”.
Wizyta w miejskim wydziale budowlanym wykazała, że ostatnie zezwolenie zostało wycofane 15 lat wcześniej, kiedy poprzedni właściciel zmodernizował okablowanie i zainstalował centralne powietrze, nieefektywnie przepuszczając je przez istniejące ogrzewanie kanały. Para postanowiła stworzyć drugą strefę, instalując centralę wentylacyjną i dodatkowe kanały na poddaszu. Aby ograniczyć przeciągi i zwiększyć komfort, musieliby wymienić okna i wpompować izolację natryskową pianką do ścian zewnętrznych.
Pokazane: Przylegająca do wanny boazeria z belek jest kolejnym akcentem Jima.
Wydajność w pracy
Czas ustawić kilku podwykonawców.
„Istnieje ciężki zestaw umiejętności i ciężka praca fizyczna, a ja nauczyłem się żyć ze swoimi umiejętnościami” – mówi Jim o swoich obliczeniach dotyczących potu. Izolacja, hydraulika i inna skomplikowana infrastruktura? Nie, dziękuję. Ale podejmie się projektów, które obejmują drabinę, nawet jeśli w połowie może się zastanawiać, dlaczego. – Kopuła była prawdopodobnie najtrudniejszym zadaniem, z jakim się zmierzyliśmy, pod względem umiejętności i wytrzymałości – mówi, odnosząc się do dnia, w którym wraz z synem Drew wdrapał się na dach garażu i wzniósł rusztowanie, tak że nie będą musieli pracować pod kątem, z trudem przecinają dwie warstwy pokrycia dachowego, zainstalowali poszycie ze sklejki, aby stworzyć płaską, stabilną powierzchnię, a następnie wciągnęli kopułę do miejsce.
Pokazane: Stary kącik telefoniczny w holu frontowym z perforowanym metalowym panelem, który przesłania dzwonek, zachowuje swoją rolę jako temat do rozmowy.
Ulepszenia w stylu epoki
Przebudowa szuflad w zabudowanej płóciennej szafce była niedźwiedziem, podczas gdy wymiana drzwi szafy i sztukaterii w salonie była, no cóż, prawie błahostka. „Dobry skład drewna ma skrawki wykończenia, którymi można się bawić” — zauważa Jim, który lubił zastanawiać się, które kombinacje działają najlepiej.
Pokazane: Jim wykorzystał szafki magazynowe i wykończenia, aby stworzyć niestandardowe zabudowy w domowym biurze.
Niekończące się zadania
Specjaliści wymienili okna, rozebrali i odmalowali cedrowy drążek i siding, ponownie zaznaczyli komin, zawieszone niestandardowe drzwi garażowe oraz zainstalowane liczniki, płytki i hydraulika w kuchni i łaźnia. Musieli również złagodzić radon i zmniejszyć wilgotność w piwnicy, gdy testy wykazały nieznacznie podwyższony poziom obu. Po dwóch latach przeróbka została wykonana – ale oczywiście nie do końca. Para nadal bawi się izolacją przejścia i modernizacją jednoszybowych okien i drzwi balkonowych. „A potem moglibyśmy włączyć ogrzewanie elektryczne listwy przypodłogowej…” — zastanawia się Jim.
Pokazane: Breezeway otwiera się teraz z przodu na profesjonalnie zaprojektowany, formalny ogród z karłowatymi standardami bzu i bukszpanem otaczającym kratę tuteur przetykaną powojnikami i powojnikami.
Breezeway
Sharyn, niegdyś sceptyk domowy, mówi: „Breezeway jest teraz moją ulubioną częścią domu. Muszę przez nią przechodzić dwadzieścia razy dziennie. Dodaje: „Nigdy tego nie skończymy – i uwielbiamy to”.
Pokazane: W przejściu między kuchnią a garażem zachowano istniejące okna, zyskując jednocześnie posadzkę z niebieskiego kamienia.
Plany pięter
Przebudowa zachowała cedrową bocznicę Odrodzenia Kolonialnego i oryginalny układ o powierzchni 1800 stóp kwadratowych. Na pierwszym piętrze pokój gościnny stał się biurem, wnęka śniadaniowa stała się przedłużeniem kuchni (z ukrytymi pralkami), a drzwi wyszły, aby stworzyć lepszy przepływ z kuchni do salonu.
Porady dotyczące majsterkowania dla właścicieli domów
Jako wytrawny majsterkowicz, który zna się na tartaku, właściciel domu Jim Zembruski również wie co nieco na temat pełnienia funkcji własnego generalnego wykonawcy. Tutaj dzieli się swoją ciężko zdobytą mądrością.
1. Odrób swoją pracę domową. „Zanim zatrudnisz podwykonawcę, dowiedz się jak najwięcej o tym, co jest z tym związane, w tym o każdym kroku, kosztach materiałów i wymaganym czasie. Pewien hydraulik powiedział mi, że chce 1000 dolarów za elastyczne przewody – to szaleństwo. Im więcej rozumiesz, tym lepiej możesz się komunikować. Wiele się nauczyłem, oglądając filmy instruktażowe na thisoldhouse.com”.
Pokazane: Jim ulepszył oryginalne siedzenie przy oknie na drugim piętrze, wyścielając je cedrem.
Dobrze się komunikuj i wybieraj mądrze
2. Wypowiedzieć. „Przeprowadź inteligentną rozmowę na temat oferty. Zapytaj, jak to się stało. Czasami najwyższa oferta jest w rzeczywistości najlepsza”.
3. Wejdź w szczegóły. „Prześlij swoje oczekiwania, aby w połowie nie mieć nieporozumień. Zapytaj faceta, który wiesza szafki, jak to zrobi i jakich materiałów zamierza użyć. Zdziwiłbyś się, ile osób do wszystkiego używa wkrętów do płyt kartonowo-gipsowych.
4. Mądrze wybieraj swoje projekty DIY. „Znam swoje ograniczenia — nie umiem wykonywać hydrauliki ani instalować granitowych blatów. Wiedziałem jednak, że mogę współpracować z naszymi podwykonawcami, niezależnie od tego, czy chodzi o rozbiórki, prace na podwórzu, czy odnawianie burz i ekranów. Nauczyłem się wybierać małe projekty DIY, które mają duże znaczenie, takie jak malowanie i dodawanie listew koronowych. Boazeria w łazience na dole – to był sobotni poranek.
Pokazane: On i syn Drew wspięli się na dach garażu, aby wyciąć wcięcie i zamontować kopułę; profesjonaliści zawiesili niestandardowe drzwi.
Zapisz, gdy to możliwe
5. Zapytaj, ile byś sobie zapłacił. „Byliśmy gotowi wynająć ekipę do powieszenia naszych okiennic, ale chcieli 250 dolarów za okno – nie jest to nierozsądne, ale za tę cenę pomyślałem, że sam dam radę. Inni mogą być zniechęceni 18 oknami, ale nie Jim. „Mniej czasu niż się spodziewałem” – mówi.
Pokazane: Jim starannie dodał ramy do lnianej klatki, przebudował jej szuflady i prowadnice oraz dodał wysuwaną półkę na produkty do kąpieli.
