W ramach wyjątkowego programu konserwatorskiego trójka rodzeństwa mieszkająca w skupisku zabytkowych domów cieszy się bliskim związkiem z XVIII wiekiem – i sobą nawzajem
Rodzeństwo — i partnerzy w ochronie
Wkrótce po przeprowadzce do swojego domu z około 1750 roku w Newport w stanie Rhode Island, sześć jesieni temu, John Ward zauważył ludzi, którzy przyglądali mu się zza płotu, gdy czytał gazetę na swoim podwórku. Kiedy wciąż szukali i patrzyli, Ward zapytał, czy potrzebują pomocy.
„Pytali mnie: »Czy ludzie rzeczywiście mieszkają w tym domu?«” — wspomina ze śmiechem 61-letni John. „NRF była na tyle łaskawa, że podniosła ogrodzenie”.
NRF jest Fundacja Renowacji Newport, właściciel Warda, który zajmuje się czymś więcej niż tylko ogrodzeniami w 73 domach z epoki kolonialnej, które posiada, konserwuje, konserwuje i wynajmuje w nadmorskim miasteczku. Od 1968 r. organizacja non-profit założona przez filantropkę Doris Duke prowadzi program zarządzania lokatorami, który wynajmuje swoje zabytkowe domy ludziom którzy będą troskliwie czuwać nad ich codzienną egzystencją, rozumiejąc, że „potrzeby domu mogą zastąpić (ich) własne”, jak pisemna umowa państw.
Innymi słowy, konstrukcje pozostają wierne swoim czasom: bez centralnej klimatyzacji, bez kolorów farb XXI wieku, bez trójścieżkowych okien burzowych lub innych nowoczesnych fantazji. Większość stewardów lokatorów mieszka w domach; kilka prowadzi z nich komercyjne firmy. Zbiór łącznie 88 budynków NRF, w tym kilka rezydencji przekształconych w muzea, jest jedną z największych grup architektury z epoki, której właścicielem jest jedna organizacja w Stanach Zjednoczonych Państwa.
Pokazane: Rodzeństwo Elizabeth O’Shea (z lewej), Kathy Ward i John Ward, którzy mieszkają blisko siebie w trzech zabytkowych domach. Wardowie dorastali w Larchmont w stanie Nowy Jork, trzy przecznice od Long Island Sound, w kolonialnym odrodzeniu o powierzchni 6700 stóp kwadratowych, zbudowanym w 1891 roku.
Zarządzanie przeszłością
„Doris Duke czuła, że gdyby kupiła te domy, które były w opłakanym stanie, a po prostu je odrestaurowała i sprzedała, to by ponownie się pogorszyć” – mówi Pieter Roos, który w przeszłości pełnił funkcję dyrektora wykonawczego Newport Restoration Foundation. 17 lat. Inną opcją było przekształcenie domów w wioskę turystyczną, jak w Williamsburgu w Wirginii lub Sturbridge w stanie Massachusetts. „Ale to, co zrobiła, było całkiem przyszłościowe”, mówi Roos, „zachowując je jako rezydencje i wynajmując je ludziom, którzy identyfikują się z misją zachowania tych domów, ich ulicznych krajobrazów i dziedzictwa architektonicznego miasta”.
Po 35 latach życia z widokiem na budynek Chryslera w Nowym Jorku, John Ward, emerytowany administrator Goldman Sachs, został zwabiony do Newport przez jego młodsze siostry, które obie dzierżawiły Domy NRF. Trzy i pół roku po złożeniu wniosku przeniósł się wraz ze swoją starszą siostrą, która od tego czasu zmarła, do Thomas Townsend House przy Bridge Street. 57-letnia siostra Johna, Kathy, tkaczka, mieszka i pracuje w Dayton-James House na końcu ulicy. 60-letnia Elizabeth O'Shea, która robiła karierę w handlu detalicznym i sprzedaży i jest jedynym dzieckiem Warda, które wyszło za mąż, mieszka ze swoim mężem i 18-letnią córką za rogiem na Second Street.
Trójka rodzeństwa jest zaangażowana w sąsiedzkie stowarzyszenie Point i jego Komitet Historii i Archiwów. Dzielą niedzielny obiad w O’Sheas; John robi tłuczone ziemniaki. Razem idą do biblioteki. Kathy i John obserwowali dorastanie swojej siostrzenicy.
„Pracownicy NRF nazywają nas »Trifecta«. Może jesteśmy trochę z przeszłości”, mówi Elizabeth o rodzinie związek, który istnieje w dużej mierze w teraźniejszości, ale głęboko opiera się na poczuciu przeszłości, zarówno osobistej, jak i historyczny.
Pokazane: Dayton-James House z dachem dwuspadowym, w którym mieszka Kathy Ward, został zbudowany około 1758 roku i jest jednym z ostatnich jednopokojowych domów w Newport. Założycielka NRF Doris Duke, która zmarła w 1993 roku, sama wybrała kolory dla każdego z domów. Ten jest pomalowany na kolor ceglasty w stylu kolonialnym, z sidingiem, oknami i obudowami umytymi w tym samym odcieniu, co było typowe dla epoki. (Latarnie świecowe, wycieraczka: Teren.)
Starannie zachowane
Wyczucie przeszłości wydaje się niezbędne do założenia rezydencji w tak autentycznie odrestaurowanych obiektach. NRF przywróciło swoje domy do pierwotnych warunków architektonicznych i dekoracyjnych lub jak najbliżej nich. „Tutaj lubię myśleć, że robię coś, co można było zrobić w tym domu wieki temu”, mówi Kathy o firmie tkackiej, którą prowadzi na szczycie krętego lotu do swojego drugiego piętro. „Moje krosno było złożone w rogu mojego mieszkania na Manhattanie”.
Pokazane: Główna sypialnia w Dayton-James House. Sosnowe belki konstrukcyjne zostały pobielone i zakryte, zanim NRF odsłoniło je i odnowiło. Podobnie jak w większości pomieszczeń w domach NRF, wykończenie jest pomalowane na historycznie wierny kolor, podczas gdy tynkowane ściany pozostają białe.
Kuchnia z kominkiem — i miejsce do zaoszczędzenia
NRF kupiło Dayton-James House w 2011 roku. Renowacja, która trwała około trzech lat po 150 bez żadnej konserwacji, obejmowała odbudowę fundamentów mury, wymiana niektórych belek konstrukcyjnych, montaż nowych parapetów i usunięcie XX-wiecznej modernizacji – dwie parterowe wzbogacenie. Strych pozostaje niedokończony.
Pokazane: Elementy wykończeniowe wnętrza wyznaczają jadalnię na końcu kuchni. Pomieszczenie jest częściowo ogrzewane przez ceglany kominek z trzema wbudowanymi półkami nad nim zamiast gzymsu.
Mocno ściśnij na dzień przeprowadzki
Kręte schody zawijają szafę w drodze na drugie piętro. Aby ominąć kręte stopnie w dniu wprowadzenia się, drzwi w łazience na piętrze pomieściły meble, podobnie jak okna, które można usunąć. „Obserwowałam, jak moje krosno trzepocze na wietrze”, mówi Kathy, „ale udało się”.
Wizja w kolonialnym błękicie
Naświetle w stylu federalnym wieńczy drzwi domu Johna Warda, Thomas Townsend House, który jest pomalowany na jasny kolonialny niebieski. Dwustronne schody dodają wejściu jeszcze więcej formalności, a poręcz zapewnia pewne oddzielenie od chodnika. Dom był jednym z pierwszych zakupionych przez NRF. Kupiony w 1968 roku, został odrestaurowany dopiero w 1974 roku. Po tym, jak huragan Sandy zalał piwnicę domu w 2012 roku, NRF zainstalowała nową instalację wodno-kanalizacyjną i elektryczną.
Uważaj na głowe
Chociaż John Ward nie wyobraża sobie opuszczenia Bridge Street i bliskości swoich sióstr, coś, co… troje rodzeństwa ceni sobie w tym momencie dorosłego życia, wczesne przystosowanie się do tego miejsca było trochę ryzykowny. „Nie jestem anormalnie wysoki, ale ciągle uderzałem głową o futryny drzwi, a moje spodnie zaczepiły się o zatrzaski” – mówi.
Pokazane: Korytarz na pierwszym piętrze w Thomas Townsend House prowadzi do kuchni. Drzwi do spiżarni są po lewej, tylne drzwi po prawej.
Nauka adaptacji
Adaptacja jest naturalna dla 125 osób, które obecnie wynajmują te domy przed wojną rewolucyjną, mówi Pieter Roos z NRF, który dodaje, że niektórzy mieszkają od 20 do 25 lat. Typowi najemcy mają 40, 50 i 60 lat, a tylko dwoje lub troje wychowuje dzieci w historii budowli – nie wspominając o skrzypiących podłogach, przeciągach w oknach i szafach w kolonialnej skali.
Pokazane: Sosnowa boazeria, balustrady schodów i podłogi witają gości w wejściu do Thomas Townsend House.
Pamiątki Znajdź nowy dom
Salon w Domu Thomasa Townsenda. Dom ma oryginalne podłogi i sztukaterie, trzy sypialnie i trzy i pół łazienki. W 2010 roku rodzeństwo Ward odziedziczyło antyczne meble, przedmioty kolekcjonerskie i pamiątki po rodzicach i dziadkach, które teraz odpowiednio zdobią ich domy w Newport. „Nasze pamiątki rodzinne, które spędziły 100 lat na dolnym Manhattanie, teraz idealnie pasują do Newport” — mówi John.
Poszanowanie dziedzictwa
Rodzina Elizabeth O’Shea mieszka w Solomon Townsend House na Second Street; został nazwany na cześć syna pierwszego wybitnego stolarza, który osiedlił się w Newport w 1709 roku. Dla Elizabeth i jej męża Tima, głównego trenera męskiej drużyny koszykówki Bryant University, doświadczenie to było wyjątkowe. „To nowoczesne życie w starym otoczeniu” – mówi Elizabeth. Kiedy przeprowadzili się tutaj z Ohio, ich córka Madeleine, studentka pierwszego roku, miała zaledwie 10 lat. W gimnazjum Madeleine powiesiła plakat Justina Biebera na swoich 282-letnich drzwiach wyłożonych boazerią. „Ale wiedziała, że nie należy umieszczać taśmy z przodu, a zamiast tego umieszczać ją na górnej krawędzi” – mówi Elizabeth.
Oryginalne detale i pięć kominków
Solomon Townsend House był dobrze zachowany, z oryginalnymi drzwiami, szynami na krzesła, obudowami i kominem, kiedy NRF kupiło go w 1973 roku. Chociaż domy w Newport były kiedyś często przenoszone z jednej parceli na drugą, stoją w tym samym miejscu, w którym zostały zbudowane.
Pokazane: Kominek o wymiarach 5 na 4 stopy, który dominuje w jadalni wyłożonej sosnowymi panelami, jest jednym z pięciu w domu. Zwieńczony jest kominkiem z końca XVIII lub początku XIX wieku. Za drzwiami znajduje się część wypoczynkowa z kolejnym kominkiem z tyłu oryginalnego komina.
Schody oszczędzające miejsce
Podzielone schody prowadzą z jednej strony do frontu domu, z drugiej do tyłu. Na trzecim piętrze znajduje się sypialnia z kominkiem, salon z widokiem na port oraz łazienka. „Te domy wciąż żyją” – mówi Elizabeth. „Myślę o Solomonie Townsend, który był przede mną w moim domu. Wiem, jak wyglądał mężczyzna, co robił. Ludzie byli produktami swoich czasów, tak jak my”.
Żywa historia
Wychowywanie dziecka w takim środowisku dało O’Shea możliwość ożywienia przeszłości. „Kiedy Madeleine studiowała bitwę pod Bunker Hill, mogliśmy jej powiedzieć, że ludzie mieszkają w tym domu, gdy o tym usłyszeli” – mówi Elizabeth. „Nie ubijamy masła i nie zabijamy kur na zewnątrz, ale ona ma świadomość historii, która była przed nią i nadejdzie później. Ale przede wszystkim dla niej i dla nas to dom”.
Historyczne domy, potrzebni najemcy
Tak jak Doris Duke myślała o współpracy z mieszkańcami w ochronie domów z epoki kolonialnej w Newport, niektórzy… rządy stanowe zwróciły się również do obywateli o pomoc w ochronie setek historycznych budowli w przestrzeni publicznej ziemie.
Pokazane: Domy Newport Restoration Foundation zazwyczaj mają połączenie oryginalnego i reprodukowanego sprzętu, wykonanego na zamówienie przez lokalnego kowala według ich specyfikacji. Tutaj, dźwignia po drugiej stronie zatrzasku kciuka z kutego żelaza w Solomon Townsend House.
Cena przywrócenia
Podczas gdy „stewardzi najemcy” z Newport Restoration Foundation płacą czynsz według stawek rynkowych w zamian za to, że NRF zajmuje się całością renowacji i prace konserwacyjne, państwowe programy kuratorskie wymagają od uczestników finansowania i przeprowadzenia wszelkich niezbędnych prac budowlanych i utrzymania projektowanie. W zamian „kuratorzy rezydenci” mogą mieszkać lub prowadzić działalność w tych nieruchomościach bez czynszu z dożywotnią dzierżawą. Mówi Peter Morrill, który zarządza programem kuratorskim w stanie Maryland: „Dla przydatnych ludzi, którzy mają umiejętności i wiedzę, program działa dobrze." Zazwyczaj mieszkańcy inwestują od 150 000 do 300 000 USD na początkową rehabilitację, mówi Morrill, i większość zostaje w swoich domach przez 20 do 30 lat. lat.
Inne stany również zwerbują organizacje non-profit i firmy nastawione na zysk, aby dokonać ulepszeń kapitałowych i zająć budynki, od miejskich rezydencji po wiejskie młyny. Na przykład stan Massachusetts ma ośrodek odnowy biologicznej, pracownię artysty i muzeum mieszczące się w kilku z 21 wynajmowanych obecnie budynków.
Pokazane: Kathy Ward przy swoim krośnie w drugiej sypialni Dayton-James House. Tworzy ręcznie tkane szale, apaszki i tekstylia domowe, które sprzedaje na targach rękodzieła oraz w Internecie pod adresem Kathy Ward Niestandardowe tkanie ręczne.
Zegar tyka
„Naszym początkowym priorytetem jest upewnienie się, że domy nie zostaną włamane ani spalone” – mówi Kevin Allen, który zarządza programem kuratorskim w Massachusetts. Stan ma około 300 nieużywanych budynków, których nie może utrzymać. „Utrzymujemy je w trybie podtrzymywania życia” — mówi Allen. „Możemy naprawić ganek lub naprawić fundament, aby można je było sprzedać, ale zegar zawsze tyka, więc staramy się umieścić ciało w budynku”.
Pokazane: Sufit w Dayton-James House. Kiedy NRF kupiło budynek, belki konstrukcyjne zostały pomalowane i zakryte. Zostały przywrócone do pierwotnego stanu podczas restauracji.
Przestrzeganie zasad
Connecticut, Delaware, hrabstwo Fairfax w Wirginii, Nowy Jork i Filadelfia należą do innych stanów i gminy – większość znajduje się na północnym wschodzie – z jakimś programem kuratorskim, niektóre we współpracy z organizacją non-profit zachowanie zaufania. Wnioskodawcy zazwyczaj składają wniosek, w jaki sposób będą odnawiać i ponownie wykorzystywać konstrukcję w spójny sposób z ochroną środowiska i użytku publicznego, ponieważ większość nieruchomości musi być kilkakrotnie otwarta dla mieszkańców płacących podatki a rok. (Wnioskodawcy NRF nie muszą przedstawiać wniosku; przyjmowane są w kolejności, w jakiej się zgłaszają, chociaż wolne domy oferowane są w pierwszej kolejności obecnym lokatorom. Nie muszą też otwierać swoich domów dla publiczności). Allen mówi: „Nasi kuratorzy są w akwarium, więc nie jest dla wszystkich. Na co czwartą nieruchomość, którą wybudowujemy, nie otrzymujemy wykonalnych odpowiedzi”.
Pokazane: Salon w Dayton-James House. Szałwiowo-zielone wykończenie pokoju zostało starannie wybrane ze względu na jego historyczną wierność; sofa jest niesamowitym dopasowaniem.
