Küfleri öldürmek için en iyi ev yapımı bira? Elektrikli yıkayıcı kullanmalı mısınız? Onlarca yıllık deneyim sizin için burada damıtıldı.
"Bu nedir?" diye homurdanıyor Andrew D'Amato, pencere pervazına düşen küçücük bir ıslak boya damlasına gözlerini kısarak bakıyor. Geniş açı için geri adım atıyor. "Erkek adam!" pencerenin kasasına yapışmış yarım düzine neredeyse görünmez boya boncuklarını gözetlerken mırıldanıyor. Evin yan tarafına doğru koşarak, rahatsız edici çalışanın iliklerini açar. "Evin önü, kapının sağında mı? damlar!" diyor kısaca. D'Amato tüylü başını sallarken, işçi iki kez sahaya doğru koşar. İnsanların beceremediği veya aceleye getirdiği pek çok iş arasında, bir evin dış cephesini yeniden boyamak en üst sırada yer almalıdır. Acele ve kalitesiz tüm eylemleri ifade eden slaptash kelimesi, tam olarak pigmenti yorgun bir fıçı tahtasına tokatlamak, sonra daha fazlasını yapmak için fırlamak için neredeyse evrensel bir eğilim heyecan verici. Bu eğilim üzücü olsa da anlaşılabilir bir durumdur. Sonsuz, yorucu bir görev için mükemmel bir metafor, küflü zona, soyma çıtaları ve timsah telkari ile dolu üç katlı bir Viktorya dönemine bakan yalnız bir ev ressamıdır. Yorucu emek, baş döndürücü yükseklikler ve kurşun zehirlenmesi hayaleti mi? Ortalama ölümlülerin beyazlamasına şaşmamalı. Ama Milton, Massachusetts'teki Andrews Painting'in ortak sahibi D'Amato, resim yapmaktan gerçekten hoşlanıyor ve devasa bir evin üzerindeki küçük damlaları çok önemsiyor. "Boyama, inşaat sürecindeki son ve en dramatik adımdır" diyor. "Yaptığımız değişiklik çok tatmin edici." Son 15 yılda, D'Amato, ortak Andrew Lieberman ve ekibi, Boston'un büyük bir bölümünde düzinelerce eski büyük eve katıldı. D'Amato, "Müşterilerimiz evlerini önemsiyor" diyor. "Onlar için dalmak için bir yerden daha fazlası. Bu bir gösteri parçası. Bu yüzden bizi seviyorlar." Boston Sanat Enstitüsü mezunu, okul borçlarını ödemek için ev resmi yapmaya başladı ve ona olan yakınlığını keşfetti. Bugünün projesi Milton'da, D'Amato'nun eşiyle birlikte üç yıl önce yenilemeye başladığı kendi evinde. Geniş bir ön verandası ve muhteşem oyma işiyle, 1865 dolaylarındaki ev, çizgili, soyulmuş, küflü, grileşen bir cildin altında bekleyen harika bir potansiyele sahiptir. "Eminim 50'lerden beri boyanmamıştır" diyor. Bu da onu başlamaya hevesli yaptı. Ancak herhangi bir işin ilk şartı sabırdır. D'Amato, Haziran'dan önce asla dış cephe boyamaz. "New England'daki uzun kışlar ahşabı doyurur, özellikle ahşabı böyle açığa çıkarır" diyor. 24 metrelik bir merdivenin tepesinde, pille çalışan bir nem ölçeri cebinden çıkarır ve ölçerin iki ucuna basar. Evin kuzey tarafında yüksek bir fıçı tahtasına 1/4 inç, genellikle bahar yükünü teslim etmek için son nokta yağmur. "Nem içeriğinin yüzde 12'nin altında olmasını seviyoruz. İşte 10, bu yüzden iyiyiz." Boyama zamanı mı? Çok hızlı değil. Birinci sınıf ev boyamayla ilgili en önemli ders, işin yarısından fazlasının resim yapmadığıdır. "Bu hazırlık," diyor D'Amato. "İnsanları işe aldığımızda, onlara çoğu şeyin hazırlık olduğunu söylüyoruz. 'Evet, evet, evet, biliyorum' diyorlar. Ama gün geçtikçe işte, 'Bundan bıktım mı? Bir şeyler boyamam lazım!" D'Amato genellikle cana yakın bir adamdır, ama bu konuda asla eğilmez. "Onlara 'Sanırım başka bir işe ihtiyacın var' diyorum."
Ressam Andrew D'Amato, her gün eve geldiğinde karşılaştığı yumuşak, soyulan boya hakkında "Diş ağrısı gibi" diyor. "Ona her baktığımda, beni gerçekten rahatsız ediyor."
Bu pırıl pırıl Haziran sabahı, D'Amato evinin kuzey tarafına gider, bol boya pullarından birini çıkarır ve inceler. Yaklaşık 1/16 inç kalınlığından evin en az 10 kat olduğunu tahmin ediyor. Kurşun boya 1978'e kadar yasaklanmadığından, 10 katmanın tümü toksik metal içerebilir. Kaldıracağı eskitilmiş boyayı sınırlamak için, 20 fit genişliğinde 6 mil kalınlığında plastikten bir bölümü açar ve bir kenarını birinci sıra fıçı tahtasının dibine zımbalar. Ardından, o ve ekibi, muşambanın kenarlarını 1x8 tahtalarla destekleyerek enkazı toplamak için 18'e 20 fitlik bir havuz oluşturdu. Büyük bir evi elle kazımak, dağınık bir boşanmadan sadece biraz daha eğlencelidir, bu nedenle elektrikli el aleti üreticileri işi mekanikleştirmeye çalıştılar. Mevcut yarım düzine araçtan? bir iplik kesici veya öğütücü temasındaki tüm varyasyonlar? D'Amato'nun bu iş için seçimine Boya Tıraş Makinesi denir. Üç üçgen karbür sıyırıcıya sahip bir kafa, fıçı tahtalarından tam 1/8 inç uzakta vızıldar, bir vakum ataşmanı ise tozu minimumda tutar. (Yine de, çalışan Tom Thevenin bir solunum cihazı takıyor.) Tıraş makinesi mükemmel olmaktan çok uzak - ağır, gürültülü, garip ve "fıçı tahtasının yüzeyini oldukça kötü çiğniyor" diyor D'Amato. Ancak alet, çıplak ahşaba kadar boyayı soyar. D'Amato, diğer işlerde neredeyse hiç bu kadar ileri gitmediğini kabul ediyor - normalde, keskin kenarları yuvarlamak ve yapışmayı artırmak için kalan boyayı şiddetle elle kazır ve zımparalar. Bir evde olduğu gibi büyük bir boya arızası yaşamadıkça, ahşabı çıplak hale getirmek için şerit madenciliği yavaş, pahalı ve gereksizdir. Mekanik sıyırıcının hacmi, köşe tahtaları gibi birkaç inçlik düzeltme içinde boyayı çıkarmasını engeller. Bu alanlarda, D'Amato, boyayı sıcak havayla yumuşatan bir ısı tabancası kullanır, böylece elde taşınan bir kazıyıcı portakal kabuğu gibi katmanları soyabilir. Striptizcisi, kurşun buharlaşma riskini en aza indirmek için federal yetkililer tarafından önerilen maksimum sıcaklık olan 250 ila 1.100 Fahrenheit arasında değişen sıcaklıklara ayarlanabilir. Ahşabı korumak ve yangınları önlemek için termostatı işini yapan en düşük seviyeye ayarlar. Yine de, "Buhar kartuşlu kaliteli bir solunum cihazı takmak istiyorsunuz" diyor. Ahşap çıplakken, D'Amato iki parçalı ahşap epoksi macunla eksik direk köşelerini ve diğer açık yaraları yayar. "Bu şey harika" diyor. "Sadece kalıplayın ve yerine bastırın. Onunla hemen hemen her şeyi düzeltebilirsiniz." Mekanik sıyırıcı fıçı tahtalarını pürüzlendirdiğinden ve epoksinin düzleştirilmesi gerektiğinden, ekip, 36-kumlu kağıt ve ardından rastgele yörüngeli zımpara ve 60-kumlu bir disk zımpara kullanarak çift tur zımparalamaya başlar kağıt. "Yorucu ve monoton," diyor D'Amato, "ama gerekli." En titiz kazıma ve zımparalama bile, ahşap liflerinde bulunan küf ve küfü yok edemez. Böylece D'Amato bir temizleme solüsyonunu karıştırıyor: 2 galon suya bir bardak çamaşır suyu ve trisodyum fosfat. Kirli ve/veya küflü yüzeylere püskürtür ve sert kıllı bir fırça ile ovaladıktan sonra, çamaşır suyu içeri sızıp yok olurken her şeyin yarım saat oturmasına izin verir. Son hazırlık adımı, boya tozunu, ağartıcıyı ve ölü küfü temizlemek için hortumla nazikçe durulamaktır. D'Amato, "Durulamanız gerekiyor - tüm bu tozu tekrar karıştırmak istemezsiniz" diyor. "Bazı insanlar elektrikli yıkayıcı kullanıyor, ancak bu çok güçlü. Adınızı bir elektrikli yıkayıcı ile bir fıçı tahtasına yazabilirsiniz. Duvarcılık için harikalar, ama asla tahtada kullanmam." D'Amato'nun 3.000 metrekarelik, iki katlı evinde, tüm bu hazırlık dört kişilik mürettebatın iki haftasını alıyor. Ama nihayet durulama suyu kuruduktan sonra an gelir: Fırçalar muzaffer bir şekilde çıkarılır ve ilk kat devam eder.
Bir bahçe püskürtücü kullanan Tom Thevenin, kiri yok etmek ve küf ve küfü öldürmek için evin kuzey tarafını trisodyum fosfat, çamaşır suyu ve suyla ıslatıyor. D'Amato, sert kıllı uzun saplı bir fırça ile solüsyonu ovalar.
Gizli Bir Koruma Katmanı
Ahşap pencere ve kapı üreticilerinin bir sırrı vardır: Çıplak ahşabı boyanabilir su geçirmez bir koruyucu ile kaplamak boyayı daha uzun süre tutar. Şimdi, Andrew D'Amato ve birkaç diğer üst düzey ressam, yedeklenen numarayı ödünç alıyor. Purdue Üniversitesi ve ABD hükümetinin Madison'daki Orman Ürünleri Laboratuvarı'nda yapılan araştırmalarla, Wisconsin. Bir ürün etiketinin üç iddiada bulunması önemlidir: "su tutmaz", "koruyucu" ve "boyalanabilir". Su itici, genellikle balmumu, ahşabın yağmur yağdığında büzülmesini veya şişmesini önler, böylece boya daha az gerilir, sağlam kalır ve ahşabı kavrar uzun. Koruyucu, üst boya tabakasına dönüşebilecek ve görünümünü bozabilecek küfü ve ahşabın çürümesine neden olan mantarları öldürür. Bununla birlikte, piyasada formüllerde geniş bir çeşitlilik vardır. Etkili bir koruyucu bulmak için, birçok pencere ve kapı üreticisinin liderliğini takip edin. iyot bazlı bir koruyucu olan 3-iyodo-2-propinil butilkarbamat içeren ürünler genellikle kısaltılır IPBC. (Koruyucu maddeler genellikle etiketlerde listelenir.) "Boyanabilir" olarak etiketlenmeyen kovucular, boyanın yapışmayacağı kadar çok balmumu içerebilir. Şüphe duyduğunuzda, önce göze çarpmayan bir alanda test edin. Su itici koruyucular yapan Wolman Wood Care Products'ın başkan yardımcısı ve teknik direktörü Alan Ross, "Boya kuruduktan sonra üzerine bir parça yapışkan bant bastırın" diyor. "Çektiğinizde boyayı çekiyor mu? Kovucu koymadığınız bir alanla karşılaştırın." Kötü ressamlar çıplak ahşap üzerine boyayı fırçalar. İyi ressamlar önce gelir. Ama D'Amato ve diğer mükemmel ressamlar, Wisconsin, Madison'daki Orman Ürünleri Laboratuvarı'nın tavsiyesine uyuyorlar mı? Dış cephe kaplamasının boyayı aşan nemi emmesini önlemek için çıplak ahşabı şeffaf, boyanabilir bir su itici ile ön işlemden geçirirler. Kovucu kuruduktan sonra, ekip pencereleri mavi boya bandı ve inşaat kağıdıyla maskeler ve yağ bazlı bir astar uygular. D'Amato, ıslak astarı çatlaklara ve yarıklara işlemek için doğal kıllı bir fırça ile ustalıkla süpürüp saplayarak, "Püskürtüyoruz, sonra fırçalıyoruz" diyor. Latekslerden daha iyi nüfuz ettikleri için yağ bazlı astarları tercih ediyor. Ancak astar taneyi yükseltir. Böylece, D'Amato'nun ekibi, kurumuş filmi, 100-kumlu kağıt takılı bir avuç içi zımparasının hafif geçişleriyle pürüzsüzleştirir, ardından ortaya çıkan tozu yumuşak kıllı bir atölye fırçasıyla süpürür. 133 yıl boyunca, D'Amato'nun evinde göze hoş görünmeyen ve sızıntıları ve çürümeyi hızlandıran çatlaklar, yarıklar ve çukurlar toplandı. Böylece, dış cephenin her metrekaresinde devriye gezerek 25 yıllık lateks-akrilik kalafat kullanıyor. Döşemenin etrafını kapatıyor ama fıçı tahtaları arasında çatlaklar bırakıyor, böylece evin içinden nem kaçabiliyor; tüm dış kısım sıkıca kapatılırsa, göç eden nem boyanın kabarmasına ve soyulmasına neden olabilir. Fıçı tahtaları için D'Amato, boyayı hızlı pompalayan (ama aynı zamanda fazla püskürtmede çok fazla israf eden) havasız bir püskürtücü seçer. Kafes gibi detay çalışmaları için yüksek hacimli düşük basınçlı bir püskürtücüye geçer. Daha az boya çıkarır ancak daha doğrudur.
Kalafatlama bitti, D'Amato başka bir astar kat püskürtüyor. "Şimdi tüm kalafat iki kat astar arasında kapatılıyor. Bu zorunlu değil, ama bu noktada kolay mı? Zaten püskürtücüyü çıkardınız ve camlar maskelendi, öyleyse neden olmasın?" Sonunda ressam boyar. "Eşim elbette bir çip seçemedi, bu yüzden bu özel rengi karıştırdık" diyor açık kutudaki düz lateksin yanık-turuncu tonunu sallayarak. Tüm hazırlık çalışmalarından sonra, bu uzun zamandır beklenen metamorfoz neredeyse anlık görünüyor. "Sadece püskürtüyoruz. Yüzey zaten mükemmel pürüzsüz, bu yüzden fırçalamaya gerek yok." D'Amato iki kat uygular. Püskürtülmüş bir kaplama daha kalındır ve bazıları aşırı püskürtme nedeniyle kaybolur, bu nedenle bir galon, normal 500 yerine yaklaşık 250 fit kare kapsar. D'Amato, temel bir kurala uygun olarak mümkün olduğunca hafif püskürtür: İki ince kat, tek bir kalın kattan daha dayanıklıdır. Önce evin gövdesini boyar, ardından kapı ve pencerelerin çevresine iki kat çekici, parlak, kirli beyaz bir fırça sürerek döşemeye geçer. "Takım için her zaman yağ bazlı bir boya kullanırım" diyor. "Parlaklığını beğendim. Daha uzun süre çalışabilirsin. Kuruması ve çirkin tur izleri bırakması konusunda endişelenmenize gerek yok."
Boya Tıraş Makinesi iş başında.
Toplamda, D'Amato ve ekibi bu eve 53 galon boya ve cila yayacak ve püskürtecek: 8 galon mühürleyici, 15 galon astar, 15 galon yanmış turuncu gövde boyası, 12 galon trim boyası ve 3 galon koyu yeşil panjurlar. Toplam boya maliyeti: 1.530 dolar. D'Amato, bir müşteriden ücret alıyor olsaydı, malzeme ve işçilik toplamının yaklaşık 20.000 dolar olacağını tahmin ediyor. "Bu fiyatı gerçekten yükselten şey, çıplak ahşabı kazımak" diyor. Daha az güçlü bir kazıma, maliyeti yarı yarıya, 10.000 dolara kadar düşürebilir. Püskürtücünün kompresörü inledikçe ve son kat tıslayarak yerine otururken, D'Amato'nun zanaatına olan yakınlığı aniden mükemmel bir anlam kazandı. Bir zamanlar kimsesiz, Boston bölgesindeki bir başka büyük ev tohumlanmaya gitti, Victorian şimdi nefes kesici. Terli, buruşuk ve benekli turuncu D'Amato gözlerini gölgeliyor ve kusursuz cepheye uzun, sevgi dolu bir bakış atıyor. “Bu bir renk değişikliği değil” diyor. "Bu bir dönüşüm."
Bir Uzman Eski Boyayı Değerlendiriyor
1. ÇATLAKLAR. Çok sayıda yatay ve dikey çatlak, yağ bazlı boyanın tutuşunu kaybettiğini ve çıkarılması gerektiğini gösterir. Birikme burada olduğu gibi 1/16 inçten daha kalın olduğunda, tam ağırlık sorunun bir parçasıdır. Andrew D'Amato, "Bu yerde çok fazla boya var" diyor.
2. GRİ AHŞAP. Yıpranmış ahşap, yeni boya için zayıf bir temel oluşturur. Güneş ışığı, ahşap hücreleri bir arada tutan astarı bozduğu için, yüzey lifleri artık alttaki ahşaba yapışmaz. Yeni boya yapışır mı? ama sadece sıyrılmak üzere olan bir yüzeye. Peeling tekrar görünecektir.
3. PARLAK AHŞAP. Tüm pisliklerin altında yeni gibi görünen ahşap mı var? ve boya tutmada bugün satılan fıçı tahtalarından daha iyi olabilir. Eski fıçı tahtaları genellikle yavaş büyüyen ve eğrilmeyi en aza indirmek için yarıklarla kesilmiş ağaçlardan gelirdi.