Stodoły to wspaniałe domy — po ich wyczyszczeniu schowaj je i dodaj kilka udogodnień dla stworzeń zupełnie innego rodzaju
Ta nieremontowana stodoła jest częścią gospodarstwa rolnego z 1849 roku w Carlisle w stanie Massachusetts, gdzie obecnie odbywa się obecny program telewizyjny TOH. Tutaj pokazano go przed rozpoczęciem budowy, aby przekształcić go w przestrzeń życiową w kwietniu ubiegłego roku.
Tom Silva poprawia okulary, podnosi piłę szablastą i wykonuje idealne cięcie w kształcie litery Z przez spód 150-letniego, ręcznie ociosanego słupka. Masywne drewno jest głównym elementem konstrukcyjnym w części stodoły klasycznej Nowej Anglii połączony dom wiejski będący przedmiotem obecnego projektu telewizyjnego This Old House w Carlisle, Massachusetts. Ale teraz wisi w powietrzu, chwilowo zwolniony ze swoich obowiązków, podczas gdy Tom przeprowadza operację.
„Około połowa słupków tutaj była o pięć cali za krótka”, mówi generalny wykonawca TOH, odkładając piłę na bok. „Wyglądały dobrze, dopóki nie wymieniliśmy konstrukcji podtrzymującej podłogę i nie zaczęliśmy opuszczać podnośników podtrzymujących stodołę. Wtedy zauważyliśmy problem”. Stara podłoga stodoły została zbudowana na dwóch poziomach — nikt nie jest pewien, dlaczego. Ale lata nagromadzonego gruzu i napraw patchworkowych ukryły ustąpienie. Aby wydłużyć słupki, które będą widoczne po ukończeniu stodoły, Tom łączy dodatkowe sekcje równie zużytego i postarzałego drewna, uratowanego ze słupów, które wymienił w garażu poniżej. Używa połączenia szalika na zakładkę, ściętego zygzaka, który jest przymocowany klejem konstrukcyjnym i mocno zablokowany ciężarem samej stodoły — nie jest potrzebny żaden sprzęt.
Praca nie jest tak skomplikowana. Ale jest to przypomnienie, że tworzenie nowoczesnych domów z ugorów to znacznie więcej niż tylko wyciąganie zardzewiałych śmieci, odgarnianie pajęczyn i krowiego obornika oraz wieszanie płyt kartonowo-gipsowych. Mimo to, pomimo ich często zaniedbanego stanu, te rustykalne budowle mają romans, który sprawia, że ludzie tęsknią za wymyśleniem ich na nowo jako domów nadających się do zamieszkania.
W sierpniu wnętrze stodoły zostało prawie wypatroszone, pozostawiając nietkniętą drewnianą ramę i strzelisty sufit.
Apel szybujących przestrzeni
Nietrudno zrozumieć, dlaczego stare stodoły pobudzają wyobraźnię. Drewniana rama z wysokimi szczytami z masywnymi odsłoniętymi słupami i krokwiami przypomina inspirujące gotyckie kościoły lub średniowieczne zamki. Jednocześnie surowa elegancja ręcznie ukształtowanych belek i bogata patyna wiekowych desek mają typowo amerykański charakter, łącząc nas z naszymi pionierskimi korzeniami.
Ten surowy wygląd jest trudny do znalezienia w każdym domu, niezależnie od wieku. Ken Epworth zdemontował setki tych opuszczonych konstrukcji i przywiózł je z powrotem do swojego warsztatu, gdzie zostały skrupulatnie wyczyszczone i przygotowane do ponownego montażu jako domy. „Nie pożyjesz wystarczająco długo, aby wydobyć ten kolor z nowych belek”, mówi Epworth, której firma The Barn People ma siedzibę w Vermont.
Ponieważ stodoły przez całe życie były niczym innym jak stodołami, starzały się zarówno pod wpływem użytkowania, jak i powolnego działania czasu i pogody. Słupy o gęstej strukturze pociemniały i wyschły, a stworzenia pozostawiły po sobie zadrapania i dziury. Większość projektów Epworth dotyczy stodół z początku XIX wieku, które pierwotnie zostały ukształtowane i zmontowane ręcznie. „Ludzie dążą do tego organicznego wyglądu” – mówi.
Oczywiście jedną z największych zalet starych stodół jest oferowana przez nie wzniosła przestrzeń, która przyćmiewa nawet największe pomieszczenia w konwencjonalnych domach. Ale włączenie wszystkich elementów domu do tego, co jest zasadniczo jedną wielką pustą tablicą pokoju, bez ścian straganów i strychu na siano, stanowi szczególne wyzwanie. Les Fossel, wykonawca z Maine, który w ciągu 30 lat odrestaurował co najmniej 100 stodół w Nowej Anglii, mówi: „Obory to wspaniałe stodoły, ale nie zawsze są wspaniałymi domami. Często ktoś zakochuje się w tej cudownej otwartej przestrzeni — ale potem zdaje sobie sprawę, że potrzebuje łazienek i chce prywatności w swoich sypialniach, więc zaczyna ją ciąć i dodawać ściany. Już niedługo z wielkiej stodoły zamieniasz się w kiepski dom”.
Ponieważ istnieje tylko tak wiele sposobów, aby wyciąć prostą stodołę ze szczytem, Epworth mówi, że wiele z nich daje podobne układy: wspaniały pokój z kominkiem na jednym końcu i sypialnia na poddaszu na górze. Kuchnie i inne wspólne obszary albo otwierają się na ten wspaniały pokój, albo są schowane pod przestrzeniami na poddaszu. Niektóre stodoły stają się dodatkiem do istniejących domów, służąc jako przestrzeń rodzinna lub pokój rekreacyjny, a inne pozostają jako oddzielne budynki, często jako pensjonaty lub domy basenowe. W takich przypadkach rozdzielenie przestrzeni stanowi mniejszy dylemat projektowy.
W projekcie Carlisle firmy TOH stodoła jest tylko skrzydłem domu, więc architekt Jeremiah Eck pozostawia tyle otwartej przestrzeni, ile tylko może, wyznaczenie dwupiętrowego „salonu” lub pokoju spotkań na około jedną trzecią przestrzeni i stworzenie prywatnych kwater dla gości na drugiej poziom. Używa również szkła, aby zmaksymalizować wrażenie otwartego planu piętra: Jeden róg salonu to przeszklone od podłogi do sufitu, a niektóre pokoje na poddaszu mają wewnętrzne okna z widokiem na wielką salę poniżej.
Rendering gotowego „salonu” tak, jak będzie wyglądał w lutym.
Podpieramy, szczelnie zamykamy
Oczywiście układ nie jest jedyną przeszkodą do pokonania przy przebudowie stodoły. Wiele z nich jest w złym stanie, ponieważ zapracowani rolnicy o ograniczonych środkach walczyli o utrzymanie tych masywnych struktur. Największe problemy występują zwykle w fundamentach, zwykle wykonanych z luźno układanego suchego kamienia. Ponieważ stodoły rzadko mają drenaż w gruncie, wilgotna gleba stopniowo przedostaje się między kamienie, rozluźniając je i powodując przesunięcie budynku. Same belki — zwłaszcza krokwie — są również podatne na uszkodzenia przez wodę. Pęknięcia w deskach dachowych przepuszczają deszcz, który wpada na ściany i z czasem powoduje ich wypaczanie i wybrzuszanie. Są też pluskwy, takie jak termity i chrząszcze postrzępione, które zostały odkryte w stodole Carlisle. Tam przynajmniej leczenie było proste: eksterminatorzy rozpylali nietoksyczny boran, który zatruwa pożywienie owadów.
Kolejną kwestią jest to, jak stworzyć dom energooszczędny i odporny na warunki atmosferyczne, zachowując jednocześnie charakter konstrukcji stodoły. Popularnym rozwiązaniem jest poszycie powierzchni zewnętrznej za pomocą strukturalnych paneli izolacyjnych, uszczelnienie i izolacja obory od zewnątrz. Oryginalne poszycie ze stodoły, słupy i belki można następnie pozostawić odsłonięte na wewnętrzne ściany i sufit, dodając rustykalnego charakteru domu; lub, aby uzyskać bardziej wykończony wygląd, deski stodoły można przykryć gotową płytą gipsowo-kartonową między odsłoniętymi słupkami.
Energooszczędny plan dla Carlisle zachowuje jednak zarówno wnętrze, jak i zewnętrzną stronę stodoły. Tom Silva zainstaluje 2x3 skręcone płasko, na 16-calowych środkach, między słupkami i belkami, spryskaj je pianką poliuretanową między i za nimi, a następnie nałoży płytę gipsowo-kartonową na wierzch. Powstałe ściany pozostawią 1 1/2 cala widocznych belek.
Chociaż takie wyzwania niekoniecznie wykluczają stodołę lub inne budynki gospodarcze do konwersji, mogą znacznie zwiększyć koszty. W przypadku dużej stodoły, takiej jak ta w Carlisle, leczenie insektów kosztuje około 500 dolarów. Ale podniesienie konstrukcji, zastąpienie jej fundamentu i dodanie w ziemi odpływu kurtynowego na jego obwodzie może kosztować ponad 25 000 USD (i znacznie więcej, jeśli nowy fundament jest z kamienia). Dobrą wiadomością jest to, że jeśli stodoła kwalifikuje się jako obiekt historyczny, właściciele domów mogą kwalifikować się do ulgi podatkowej. Federalna ulga podatkowa Rehabilitation Tax Credit oferuje obniżkę podatku w oparciu o procent pieniędzy wydanych na naprawę historycznej struktury. Ponadto wiele stanów oferuje ulgi w podatku dochodowym lub ulgi w podatku od nieruchomości właścicielom domów, którzy odnawiają stare budynki.
Rustykalna fasada pensjonatu Roya Reardona i Patricii Hyne pozostała nienaruszona podczas przebudowy ze stodoły na dom, która została zaprojektowana przez Roberta Deana Architects.
Ratowanie części przeszłości
Stolarze, którzy zbudowali te stodoły, doceniliby staranność, z jaką renowatorzy, tacy jak Tom, przebudowują te stare budynki. (I z pewnością rozpoznają jego chustę na kolanach). Zakładali, że stodoły — podobnie jak okoliczne farmy — będą istniały przez wieki.
Ponieważ modernizacja zmusza małe gospodarstwa do zamykania, pozostawiając ich budynki gospodarcze żywiołom, przebudowa stodoły jest jednym ze sposobów na uratowanie znikającej formy wernakularnej. A zamieniając te „rolnicze katedry”, jak nazywa je Fossel, w domy, Amerykanie również zachowują swoje dziedzictwo kulturowe. „Przypominają sobie czasy, kiedy małe społeczności zbierały się razem, by hodować stodoły, a samowystarczalny świat rolników sięgał nie dalej niż do granicy miasta”, mówi.
Ken Epworth z The Barn People mówi, że wciąż jest zachwycony za każdym razem, gdy po raz pierwszy otwiera drzwi do jednego z tych relikwii i patrzy w pustkę. „Musisz dać swoim oczom kilka minut na przyzwyczajenie się” – mówi. „Ale potem zaczynasz widzieć rzeczy. Widzisz ten piękny miodowy kolor drewna. Masz uczciwą strukturę. Masz historię, tajemnicę i urok. Dziś trudno to powielić”.
We wnętrzu widać znaczną część oryginalnej konstrukcji, w tym stare belki stropowe w kuchni. W przebudowie dobudowano kominek w sąsiedniej wielkiej sali, odzwierciedlając ten, który istniał już w części sypialnej.
Gdzie to znaleźć
Architekt:
Jeremiah Eck Architekci Inc.
Boston, Massachusetts
617-367-9696
Renowacja stodoły:
Ludzie ze stodoły
Windsor, VT
802-674-5898
Wykonawcy renowacji:
Les Fossel
Alna, JA
207-586-5680
www.oldhouserestoration.com
Termitycyd na bazie boranu:
Bora-Care, Nisus Corporation
Rockford, TN
800-264-0870
www.nisuscorp.com
Aby uzyskać więcej informacji na temat ulg podatkowych na historyczne renowacje, przejdź do www.nationaltrust.org lub skontaktuj się ze stanowym urzędem ochrony zabytków i lokalnym doradcą podatkowym.
